1استادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه بین¬المللی امام خمینی
2کارشناس ارشد اخلاق اسلامی دانشگاه قم
چکیده
اخلاق فضیلت ارسطویی اخلاقی غایتگرا بود، بدین معنی که هدف از کسب فضایل اخلاقی را دستیابی انسان به سعادت یا اودایمونیا میدانست. بهترین تعبیری که از اودایمونیا صورت پذیرفته است شکوفندگی انسانی است که محور اصلی اخلاق ارسطو و نیز فیلسوفان معاصر قائل به اخلاق فضیلت را شکل میدهد. تحلیل ارسطو از شکوفندگی انسانی که در بافتی زیستمحور صورت میگیرد، مبتنی بر مفهوم ارگون یا کارکرد است. از این حیث ارسطو در توصیف شکوفندگی انسانی بر کارکرد خاص انسان تکیه میکند. از نظر ارسطو کارکرد خاص انسان نمیتواند صرفاً در تغذیه، رشد و تولید مثل خلاصه شود، زیرا انسان در داشتن این ویژگیها با گیاهان و حیوانات مشترک است. پس آنچه باقی میماند فعالیت عقلانی است که مختص انسان بوده و این فعالیت میباید با بهترین و کاملترین فضیلت سازگار باشد. فیلیپا فوت، یکی از مهمترین فیلسوفان اخلاق فضیلت معاصر، تحلیلی از شکوفندگی انسانی به واسطة کسب فضایل اخلاقی ارائه میدهد که علیرغم تشابهات فراوان، اختلافهای مهمی با تحلیل ارسطویی دارد. فوت در تحلیل خودش از شکوفندگی انسانی در نسبت با ارسطو بیش از حد بر جنبة زیستشناختی انسان تکیه میکند و لذا از سایر ویژگیهای اختصاصی انسان غفلت می ورزد. این امر موجب بروز اشکالات و ابهاماتی در تحلیل فوت از شکوفندگی انسانی شده و در نتیجة نقدهای جدیای را متوجه دیدگاههای اخلاقی وی میسازد.
Aristotle's virtue ethics is a teleological ethics, namely, for him, the purpose of achieving moral virtues by human beings is to obtain eudaimonia. The best interpretation of eudaimonia in Aristotle is human flourishing that is the main axis of Aristotle's ethics and also contemporary virtue ethics. Aristotle's analysis of human flourishing that is performed in biological context is based on the concept of ergon or function. Therefore, Aristotle, in description of human flourishing, emphasizes on the exclusive function of human being. For Aristotle the proper function of human being is not only nutrition, development, and reproduction because these are common between human beings on the one hand, and animals and planets, on the other hand. Hence, it rests the rational activity that is the exclusive function of human being. This activity is to be in conformity with the best and most perfect virtue. Philippa Foot, one of the most important contemporary philosophers of virtue ethics, presents an analysis of human flourishing through achieving moral values that in despite of its similarities has important differences to Aristotle's analysis. In description of human being, Foot emphasizes extremely on the biological aspect of human being in relation to Aristotle. Thus, he neglects of the other proper characteristics of human being. This problem brings about some difficulties and ambiguities in Foot's analysis of human flourishing and makes her view encounter with serious criticisms.
کلیدواژه‌ها [English]
Aristotle, Philippa Foot, Human Flourishing, Eudaimonism, Moral Values, Virtue Ethics
مراجع
اوکانر، دی. جی. ( 1377 ) ، ارسطو، ترجمه خشایار دیهیمی، تهران نشر کوچک. - ارسطو. ( 1378 )، اخلاق نیکوماخوس، ترجمۀ محمدحسن لطفی تبریزی، تهران، انتشارات طرح نو. 1369 )، دربارة نفس، ترجمۀ علیمراد داوودی، تهران، انتشارات حکمت. ) . ------ - استیس، والتر ترنس. ( 1377 )، دین و نگرش نوین، ترجمۀ احمدرضا جلیلی، ویراستۀ مصطفی ملکیان، تهران، انتشارات حکمت، چاپ اول. - کوپر، جان ام. ( 1378 )، " یونان باستان"، در تاریخ فلسفه اخلاق غرب، ترجمۀ حمید شهریاری، قم، موسسۀ آموزشی پژوهشی امام حمینی. - Bynum, Terrell Ward(2006), "Flourishing Ethics", Ethics and Information Technology 8:157-173. - Coop, D. and Sobel, D .(2004), "Morality and Virtue : An Assessment of Some Recent Work in Virtue Ethics", Ethics 114,PP.514-554. - Foot, Philippa (1978), Virtues and Vices, Berkeley, CA: University of California Press. - Foot, Philippa (2001), Natural Goodness, oxford: oxford University Press. - Foot, Philippa (2003)," The Grammar of Goodness: An Interview with Philippa Foot", by Alex Voorhoeve, Harvard Review of Philosophy XI: 32-44. - Griffin, J.P. (1998), "Happiness", Encyclopedia of Philosophy, University of Stanford Press. - Hursthouse, R. (1999), On Virtue Ethics, Oxford University Press. - Lemos, John (2007)," Foot and Aristotle on Virtues and Flourishing", Philosophia 35, PP.43-62. - McDowell, John (1998), "Two Sorts of Naturalism", MIND, VALUE AND REALITY, Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts and London, England, pp.166-197. - Parry, Richard, D. (1992), "Eudaimonia", Becker, Lawrence. C. (ed.), Encyclopedia of Ethics, New York: Garland Publishing. - Taylor, Charles (2007), A Secular Age, London, UK : The Belknap Press of Harvard University Press. - Yankins, Edward, W. (2003),"Aristotle, Human Flourishing and the Limited State", Le Quebecois Libre(webzine), Montreal,22 November 2003,No.133
ابتدای صفحه