پیکانی, جلال, صادق پور, میثم. (1394). Plantinga’s Reformed Epistemology and Religious Extremism: Some Historical Evidences. مجله پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریز, 9(17), 105-116.
جلال پیکانی; میثم صادق پور. "Plantinga’s Reformed Epistemology and Religious Extremism: Some Historical Evidences". مجله پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریز, 9, 17, 1394, 105-116.
پیکانی, جلال, صادق پور, میثم. (1394). 'Plantinga’s Reformed Epistemology and Religious Extremism: Some Historical Evidences', مجله پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریز, 9(17), pp. 105-116.
پیکانی, جلال, صادق پور, میثم. Plantinga’s Reformed Epistemology and Religious Extremism: Some Historical Evidences. مجله پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریز, 1394; 9(17): 105-116.
Plantinga’s Reformed Epistemology and Religious Extremism: Some Historical Evidences
2عضو هیئت علمی گروه هنر و معماری، دانشگاه پیام نور
چکیده
مطابق معرفتشناسی اصلاح شده آلوین پلانتینگا، باورهای دینی همچون باورهای ادراکی، پایه هستند و از این رو نیازی به توجیه بیشتر ندارند. اما همانگونه که بارها گفته شده است این عقیده به نسبیگرایی منتهی میشود. ما در این مقاله ابتدا استدلال میکنیم که نه فقط بعد نسبیگرایانه آن نظریه به افراطگرایی دینی منجر میشود، بلکه میتوان از آن برای توجیه افراطگرایی نیز استفاده کرد. سپس با ذکر چند گواهی تاریخی نشان میدهیم که در اصل افراطگرایان قرنها برای توجیه عقاید خود از عقیدهای شبیه عقیدة پلانتینگا بهره بردهاند.
Plantinga’s Reformed Epistemology and Religious Extremism: Some Historical Evidences
نویسندگان [English]
Jalal Peykani1؛ Meysam Sadeghpour2
1Assosiate Professor in philosophy, Payam-e Nour University
2Instructor of Art & Architecture, Payam-e Nour University
چکیده [English]
According to Plantinga’s reformed epistemology, as perceptual beliefs, religious beliefs are properly basic, and therefore need no additional justification. But as it has been said frequently, this idea may lead to relativism. In this paper, first, we argue that not only its relativistic aspect allows for religious extremism, but also it could be used to justify that kind of extremism. Then, reciting some historical testimonies, including John Calvin, Khawarij, Ibn Taymiyye and Seyyed Qutb, we suggest that in principle, for many centuries extremists have derived a benefit from an idea similar to reformed epistemology to justify committing violence and other unacceptable behaviors.
کلیدواژه ها [English]
Alvin Plantinga, reformed epistemology, religious extremism, Relativism
مراجع
Blanshard, Brand (1966), “Reason and Unreason in Religion”, in: Midway, Vol. 7, university of Chicago Press.
Dan Smith, 2003, The State of the World Atlas, 7th edition (2003).
Dyer, H., Thomas, (1850), Life of John Calvin, London: John Murray.
Iannaccone, R., Laurence and Berman, Eli. (2006), “Religious extremism: The good, the bad, and the deadly”, in: Public Choice, No.128, pp. 109-129.
Ibn Taymiyye, (1954), The Commentary of Holy Quran, Mumbail.
Ibn Taymiyye, (1972), Al-Aqeedah Al-Hamawiyyah (The Creed to the People of Hama, Syria), Beirut Lebanon.
Marsden, George, M., (2006), Fundamentalism and American Culture, 2nd ed., Oxford University Press.
Moftakhari, Hossein, (2000), Khawarij in Iran, Tehran: Center of Islamic Archeology.
Peirce, C. S., (1974), Collected Papers, Volumes 5-6, Harvard University Press.
Penelhum, Terence (1983), God and Skepticism, Boston: Kluwer.
Plantinga, Alvin (1983), “Reason and Belief in God” in: Faith and Reason, University of Notre Dame Press.
------------------, (2009), Warrant: A First Approximation: An Anthology, in: Sosa, E. and Kim, J, Epistemology, Oxford: Blackwell Publishing, pp. 429-441.
ابتدای صفحه