Journal of Philosophical Investigations
خودینه بودن به مثابه‌یِ ائودایمونیا: بررسی نسبتِ خود-تعینی، خود-دگرگونی و اضطراب در هستی و زمان هیدگر
خودینه بودن به مثابه‌یِ ائودایمونیا: بررسی نسبتِ خود-تعینی، خود-دگرگونی و اضطراب در هستی و زمان هیدگر

مهرداد احمدی؛ حسین کلباسی اشتری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 آذر 1402

https://doi.org/10.22034/jpiut.2023.59092.3629

چکیده
  هیدگر با فهم وجود انسان به مثابه‌یِ دازاین، یعنی موجودی که طرح وجود خود را افکنده و خود را زمان‌مندانه بار می‌آورد، موفق می‌شود تا ازخود-تعینیِ نابازنمودی سخن بگوید. منظور از خود-تعینیِ بازنمودی مجموعه‌ای ...  بیشتر
بررسی چگونگی مجال یادگیری دادن و تحلیل مراحل و ابعاد آن در الگوی تدریس هیدگر
بررسی چگونگی مجال یادگیری دادن و تحلیل مراحل و ابعاد آن در الگوی تدریس هیدگر

سید ضیاء الدین میری؛ حسن مهرنیا؛ علی لطیفی

دوره 16، شماره 39 ، شهریور 1401، ، صفحه 301-316

https://doi.org/10.22034/jpiut.2022.51460.3197

چکیده
  نوشتار حاضر به دنبال بررسی الگوی تدریسِ مارتین هیدگر، به‌عنوان یکی از مؤثرترین فیلسوفان اگزیستانسِ قرن بیستم است. هیدگر، فرآیند تدریس را منادی به «مجالِ یادگیری‌دادن» تعریف می‌کند و آموختنِ ...  بیشتر
تحول هرمنوتیکی مفهوم پیشینی نزد هیدگر
تحول هرمنوتیکی مفهوم پیشینی نزد هیدگر

عبدالرضا صفری

دوره 14، شماره 33 ، بهمن 1399، ، صفحه 249-267

https://doi.org/10.22034/jpiut.2020.39140.2531

چکیده
  مراد از تحول هرمنوتیکی مفهوم پیشینی، تحلیل بنیادها و زمینه‌‌های عبور از رویکرد ریاضی مفهوم پیشینی و پایه‌گذاری فهم هرمنوتیکی آن در تفکر هیدگر است. بر اساس یک خوانش تفسیری میان این دو گونه مفهوم پیشینی ...  بیشتر
نقش دازین در هنر اندیشیِ هیدگر
نقش دازین در هنر اندیشیِ هیدگر

بهروز الیاسی؛ محمدجواد صافیان

دوره 13، شماره 29 ، بهمن 1398، ، صفحه 45-63

https://doi.org/10.22034/jpiut.2019.28817.2093

چکیده
  هنراندیشی محصول دورۀ دوم اندیشۀ هیدگر است که در آن رویداد‌‌اندیشی بر هستی‌شناسی بنیادین سیطره می‌یابد. در بادی امر به نظر می‌آید که از نقش ویژۀ دازاین در هنراندیشی کاسته شده است؛ اما به واقع می‌توان ...  بیشتر
بررسی مقایسه‌ای مفهوم پدیدار نزد کانت و هیدگر، دلالت‌ها و نتایج هریک
بررسی مقایسه‌ای مفهوم پدیدار نزد کانت و هیدگر، دلالت‌ها و نتایج هریک

محمدجواد صافیان اصفهانی

دوره 13، شماره 26 ، خرداد 1398، ، صفحه 233-246

https://doi.org/10.22034/jpiut.2019.8029

چکیده
   پدیدار نزد کانت امری است که صرفاً از طریق ادراک حسی حاصل شده است و به عبارتی صرفاً معتبر به اعتبار فاعل شناسا است و با وجود نفس الامری هیچ گونه سنخیتی ندارد، زیرا ما از آن رو که شهودی جز شهود حسی نداریم ...  بیشتر
هیدگر و پرسش از بیماری انسانی: چشم اندازی دازین‌کاوانه
هیدگر و پرسش از بیماری انسانی: چشم اندازی دازین‌کاوانه

خشایار برومند؛ علی اصغر مصلح

دوره 12، شماره 25 ، بهمن 1397، ، صفحه 43-60

https://doi.org/10.22034/jpiut.2019.8019

چکیده
  این مقاله، پرسش از طبیعت بیماری انسانی نزد هیدگر با تکیه بر رویکرد دازین­کاوانه در پژوهش­های روانی مورد بررسی قرار می­دهد؛ موضوعی که با وجود اهمیت تاریخی و جایگاه برجسته­ آن در طرح نقش تحلیل وجود ...  بیشتر
تحلیل خوانش هیدگر از نقد اوّل ایمانوئل کانت
تحلیل خوانش هیدگر از نقد اوّل ایمانوئل کانت

حسین کلباسی اشتری؛ حمید اسکندری

دوره 9، شماره 16 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 155-175

چکیده
  مارتین هیدگر در کتابِ «کانت و مسئلۀ متافیزیک»، با چشم‌پوشی از تفاسیری که غالباً «نقدِ عقلِ محض» را یک پروژۀ معرفت‌شناسانه دانسته‌اند، آن را به‌منزلۀ اثری هستی‌شناسانه شرح می‌کند. وی می‌کوشد ...  بیشتر
تلقی هیدگر از زبان در
تلقی هیدگر از زبان در "هولدرلین و ذات شع'

مرضیه پیراوی ونک

دوره 4، شماره 219 ، آذر 1389، ، صفحه 1-16

چکیده
  هیدگر، متفکر بزرگ آلمانی (که دغدغۀ تفکرش "وجود" و پرسش از حقیقت است)، در سال 1936 در نوشته­ای با عنوان "هولدرلین و ذات شعر" به بررسی شعر (پوئیسیس یا خلق نامستوری) که ذات زبان است و ارتباط آن با ساحت قدس می‌پردازد. ...  بیشتر
حقیقت و عدم در نظر مولوی و هیدگر
حقیقت و عدم در نظر مولوی و هیدگر

محمود نوالی

دوره 2، شماره 205 ، دی 1387، ، صفحه 107-124

چکیده
  در ضمن مطالعاتِ تطبیقی همواره ملاحظه می­شود که اکثر افکار و آراء فلاسفه جدید و معاصر، به نحوی پراکنده ولی به صورت روشن در نزد عرفا و بعضی از فلاسفه و دانشمندان ایرانی نیز مطرح­ شده­اند. ملاحظة این ...  بیشتر