%0 Journal Article %T بررسی پدیدار شناختی – هرمنوتیک نسبت مکان با هنر معماری* %J مجله پژوهش های فلسفی %I دانشگاه تبریز %Z 2251-7960 %A صافیان, محمدجواد %A انصاری, مائده %A غفاری, علی %A مسعود, محمد %D 2012 %\ 01/21/2012 %V 5 %N 8 %P 93-129 %! بررسی پدیدار شناختی – هرمنوتیک نسبت مکان با هنر معماری* %K مکان %K وجود %K در- جهان- بودن %K مکانیت دازاین %K هنر معماری %R %X در این مقاله «بی­جهانی و گمشدگی»به عنوان بحرانی برای انسان امروز مطرح است. یکی از نمودهای بارز احساس بی­خانمانی، از بین رفتن احساس هویت و حس تعلق به مکان است. مارتین هایدگر، ریشۀ حل این مشکل را در آشکارگی مفاهیم مکان، جهان و به طور خاص وجود آدمی که در-­­ جهان- بودن از ویژگی­های اگزیستانسیال اوست، می­بیند. اودربخشی از پدیدارشناسی هرمنوتیک خود ارتباط خاص وجود آدمی را با مکان تحلیل          می­کند. از دیدگاه او دازاین(انسان) مکانمند و بودنش با در- جهان- بودن همراه است. در واقع انسان مکانی است که وجود در آنجاآشکار می­شود. مکانیت او به واسطۀ قرب و بعد او آشکار می­شود. این مکانیت از دو ویژگی اساسی حکایت می­کند: رفع دوری و جهت­گیری.اگر انسان نسبت به مکان حس تعلق داشته باشد و مکان به گونه­ای پدیدار شده باشد که آدمی بتواند خود را در آن جهت دهد، به مکانیت وجودی خود پاسخ مثبت داده است. در این مقاله ابتدا روش پدیدارشناسی هرمنوتیک توضیح داده می­شود. در ادامه حیث مکانمندی دازاین و ابعاد آن تشریح می­گردد و در نهایت این نکته مطرح خواهد شد که چگونه این مکانیت در قالب هنر معماری به کالبدی معمارانه ترجمه می­شود. مباحث مطرح شده در این مقاله می­تواند راهنمای معماران و شهرسازانی باشد که در آشکار کردن پدیدار مکان می­کوشند. %U https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_176_4c040bc495ab224485e5f1ecac33b5a3.pdf