TY - JOUR ID - 10815 TI - مرگ سوبژه در عصر شبکه‌های اجتماعی بر اساس مفهوم «واقعیت فرکتال» ژان بودریار JO - مجله پژوهش های فلسفی JA - JPIUT LA - fa SN - 2251-7960 AU - مافی شیراز, امیررضا AU - عبدالکریمی, بیژن AD - دانشجوی دکتری، گروه فلسفه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران. ایران. AD - دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران. ایران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 15 IS - 34 SP - 327 EP - 344 KW - سوبژه KW - ابژه KW - بودریار KW - فراواقعیت KW - واقعیت فرکتال KW - واقعیت متورم DO - 10.22034/jpiut.2020.40194.2605 N2 - فلسفه مدرن همواره با دو مفهوم سوبژه و ابژه مواجه بوده و هر فیلسوفی در نظام فلسفی خود به تعریف این مفاهیم پرداخته است. دکارت به عنوان مبدع مفهوم سوبژه در شکل مدرن آن و کانت به عنوان فیلسوفی که سوبژه دکارتی را تعمیق بخشید، توانستند تلقی خود را از این دو مفهوم به مثابه اموری غیرقابل خدشه تثبیت کنند. ژان بودریار متأثر از آن، با بررسی وانموده‌ها در ادوار گوناگون، پس از بیان سه رده نمادین، تولید و فراواقعیت، به نحو ضمنی به تحلیل مواجهه میان سوبژه و ابژه پرداخته است. او تصویر واقعیت را به مثابه ابژه‌ای قلمداد می‌کند که با پیشرفت تکنولوژی، جایگزین واقعیت ابژکتیو می‌شود و فراواقعیت، این جایگزینی را کتمان می‌کند. در قرن جاری، استیلای رسانه‌های تصویری باعث شد، بودریار رده دیگری را با نام فرکتال اضافه کند که محصول فراوانی تکثیر تصویر واقعیت و تهی شدن آن از معنا بوده است. در دهه گذشته و پس از درگذشت بودریار، با روی کار آمدن تکنولوژی جدیدِ گوشی‌های تلفن همراه و ظهور شبکه‌های اجتماعی، واقعیت فرکتال، در وضع بسط‌یافته‌ای قرار گرفت که معلول تورم بی‌پایان تصاویر در شبکه‌های اجتماعی مجازی است و از فرط این تورم، فاصله میان سوبژه و ابژه به کلی از بین رفته، سوبژه معنای خود را از دست داده و شبکه جای هر واقعیتی را پر کرده است. این شرایط را که محصول تورم بی‌پایان تصاویر در شبکه‌های اجتماعی است، می‌توان نظم جدیدی در بسط رده چهارم نظریه بودریار قلمداد کرد و نام واقعیت متورم را برای آن پیشنهاد داد. UR - https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_10815.html L1 - https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_10815_b45ff43a1f76da5f651606a939a26ce1.pdf ER -