TY - JOUR ID - 14356 TI - جایگاه دیگری بزرگِ لکان و چگونگی شکل‌گیری سوژه در متن‌هایی برای هیچ اثر بکت JO - مجله پژوهش های فلسفی JA - JPIUT LA - fa SN - 2251-7960 AU - کنعانی, ابراهیم AU - صفی خانی, اکرم AD - استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران AD - دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات روایی دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 16 IS - 40 SP - 613 EP - 632 KW - شکل‌گیری سوژه KW - سوژۀ‌ خط‌خورده KW - دیگریِ بزرگ KW - متن‌هایی برای هیچ KW - بکت KW - لکان DO - 10.22034/jpiut.2022.50113.3115 N2 - پژوهش پیش‌روی می‌کوشد با کاربست نظریۀ ژَک لَکان متفکر و روانکاو فرانسوی، به نحوۀ شکل‌گیری سوژه در «دیگریِ بزرگ» با توجه به اثر متن‌هایی برای هیچ نوشتۀ ساموئل بکت بپردازد. سوژۀ مدِّ نظر لکان، خط­خورده، چندپاره، منقسم و به­مثابۀ سوژۀ فقدان است که به هویت یکپارچه و ثابت تن نمی­دهد. برپایۀ این، پرسش اصلی نوشتار حاضر تبیین ناتوانی سوژه در پیدا کردن کلیت و تمامیت هویت خود می­باشد. هدف اصلی این مقاله، بررسی نحوۀ شکل­گیری سوژه در«دیگریِ بزرگ» و تبیین چگونگی رخنه­کردن زبانِ «دیگری» در «من» است. بدین جهت ابتدا مفاهیم کلیدی از قبیل: ناخودآگاه، دیگری، سوژۀ بیان و بیانگر را ارائه دادیم؛ سپس با روش توصیفی- تحلیلی و با نمونه‌کاوی، متن را تحلیل و بررسی کردیم. یافته‌های مطالعۀ حاضر در متن‌هایی برای هیچ نشان می‌دهد که «دیگریِ بزرگ» به­منزلۀ «زبان» در گفتمان حضور می­یابد و با نقش­آفرینی، سبب تغییر وضعیت و انقسام سوژه می‌شود که این انشقاق و دو­پارگی، خود را در گزاره‌هایی خودآگاه و ناخودآگاه آشکار می‌سازد؛ همچنین «دیگری بزرگ» با زنجیره‌ای از دال‌های زبانی بر سوژه چیره می‌شود که اختیار و ارادۀ سخن را از او گرفته و همین امر منجر می‌شود به اینکه راویِ اثر مذکور به شکل راویِ روان­گسیخته، هذیانی و زبان­پریش در متن ظاهر شود و روایتی فاقد انسجام را تولید کند. درواقع، با این بررسی می­توان شیوه­های بازنمایی سوژه در ارتباط با دیگری و چگونگی مواجه­شدن با مقولۀ هویت را در متن مورد بحث تبیین کرد. UR - https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_14356.html L1 - https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_14356_be068aa957565d490849797476c47304.pdf ER -