نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

• مرتضی نوری

دانش آموختۀ دکتری فلسفه، دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

مکتب جماعت‌گرایی یکی از منتقدان اصلی نظریه‌ی اخلاقی-سیاسیِ لیبرالیسم به شمار می‌آید. طبق نظر بنیان‌گذاران این مکتب، لیبرالیسم تصویری از هویتِ انسان را پیش‌فرض می‌گیرد که حق پیوندهای جمعی در آن ادا نمی‌شود. لیبرالیسم با تأکیدِ نادرست بر اولویتِ عدالت از منظری فردگرایانه، تکالیفِ دگرخواهانه و تعهداتِ جمعیِ به‌ارث‌رسیده از سنت و تاریخ را، که نقشی قوام‌بخش در هویتِ فرد ایفا می‌کنند، نادیده می‌گیرد و به غلبه‌ی شخصیت‌هایی میان‌مایه، خودخواه، و بیگانه با ارزش‌های جمعی دامن می‌زند. در این مقاله می‌کوشم این انتقادها را به اختصار شرح دهم و سپس از منظرِ یکی از مدافعانِ لیبرالیسم، یعنی ریچارد رورتی، آن‌ها را پاسخ دهم. رورتی این سخنِ جماعت‌گرایان را می‌پذیرد که اجتماع نقشی قوام‌بخش در شکل‌گیریِ هویتِ فرد ایفا می‌کند، اما نقدهای آنان را بر قطبِ پراگماتیستیِ لیبرالیسمِ معاصر وارد نمی‌داند و می‌کوشد نشان دهد لیبرالیسمِ سیاسی سده‌‌ی بیستم، که بهترین صورت‌بندیِ خود را در آثارِ جان دیویی و جان رالز پیدا می‌کند، به دلیلِ سازگاری با تاریخ‌گرایی و قوم‌مداری، برخلافِ لیبرالیسمِ فلسفیِ فیلسوفانِ روشنگری، از انتقادهای جماعت‌گرایان مصون است.

کلیدواژه‌ها

• روشنگری
• جماعت‌گرایی
• لیبرالیسم وظیفه‌گرا
• احساس‌گرایی
• انسان‌شناسی فلسفی

عنوان مقاله [English]

The communitarian critique of liberalism, and its evaluation from Richard Rorty's point of view

نویسنده [English]

• Morteza Nouri

PhD of Philosophy, Shahid Beheshti University

چکیده [English]

Communitarianism is one of the main critics of moral-political theory of liberalism. According to communitarians, liberalism presupposes an image of human identity which does not do justice to the collective ties between human being. It ignores altruist duties and common loyalties to traditional, historical values by inappropriately insisting on priority of justice from an individualist point of view, culminating in advent of ignoble, egoist characters unfamiliar with collective values. In this essay, firstly I would elaborate these critiques and then try to answer them from Richard Rorty's point of view. Though Rorty agrees with the communitarians' claim that community makes a constitutive contribution to the identity of individuals, he believes that the pragmatist pole of contemporary liberalism is not subject to the communitarian objections. He tries to show that 20th century political liberalism, best formulated by John Dewy and John Rawls, is immune to communitarian critiques because of its consistency with historicism and ethnocentrism.

کلیدواژه‌ها [English]

• enlightenment
• communitarianism
• deontological liberalism
• emotivism
• philosophical anthropology