از نگاه فیلسوفان و مفسران آثار افلاطون، مُثل اموری کلی است که معرفت ما از آنها به صورت تعریفهای عام عرضه می‌گردد. در رأس آن فیلسوفان، ارسطو جای دارد. وی درآثار خویش، مُثل افلاطونی را تحت نام کلیات معرفی و نقد می‌نماید.
این نوشته می‌کوشد تا با نقل سخنان افلاطون در محاورة مهمانی، به نوعی بازنگری و بازنمایی از متن افلاطون دست یازد. این بازخوانی اساساً بیشتر از آنکه تفسیر باشد، از نو دیدنِ آن چیزی است که شاید خوب دید نشده است. ضمن بحث نشان داده می‌شود که افلاطون طی سلوک زیباییشناسی، مرحلة درک تدریجی زیبایی مشترک و کلی را از مرحلة مشاهدة ناگهانی مثال زیبایی تفکیک می‌نماید. و از آنجا که به زعم افلاطون هر نوع از شناخت، متعلق خاص خود را دارد، نتیجه قرائت تازه‌ای است از سنتی کهن: افلاطون مثال زیبایی را از مفهوم کلی زیبایی جدا می‌کند و بدین ترتیب، مثال زیبایی غیر از مفهوم کلی زیبایی است.
Plato’s Distinction between the Idea of Beauty and the Universal Concept of beauty in Symposium
نویسندگان [English]
Majid Sadremajles
چکیده [English]
Philosophers and commentators of Plato’s works introduce the Ideas (Forms) as Universals that our knowledge of them is delivered in general definitions. Aristotle is at the beginning of them. He apparently introduces and criticizes the Ideas under the name of Universals.
The present essay means at an enquiry and representation of Plato’s Symposium. After all, it is going to see the text (210ad) that is not seen fairly. Through discussion we will see that Plato in the hierarchy of his aesthetics, distinguishes between two knowledges: the cognition of the universal concept of beauty and the knowledge of the Beauty itself. According to Plato, every kind of knowledge has a proper object. Thus, the conclusion is a new reading of an old tradition: Plato discerns the universal concept of beauty from the Beauty itself. So the Idea of Beauty is not the universal.
کلیدواژه‌ها [English]
Plato, Aristotle, Copied beauties, the Universal concept of beauty, the Idea of Beauty
ابتدای صفحه