نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسندگان
گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده
هایدگر پروژه تفسیر نقد عقل محض را به‌مثابه بازیابی پرسش از پی‌ریزی بنیادی برای متافیزیک می‌نگرد. به اعتقاد او دستاورد تعیین‌کننده کانت این بود که نشان داد مفاهیم اساسی منطق و مقولات به‌نحو بنیادی با زمان مرتبط هستند. مقاله حاضر راهی را دنبال می‌کند، که در آن هایدگر در تفسیرش از نقد عقل محض، نشان می‌دهد قوه تخیل استعلایی به زمانمندی به‌عنوان معنای هستی دازاین، دلالت می‌کند. او مبحث ترکیب سه‌گانه را به‌عنوان نقطه عزیمتی برای استنتاج زمان آغازین و اینهمانی آن با قوه استعلایی تخیل، ملاحظه می‌کند و برجسته می‌سازد. در همین راستا، ما می‌کوشیم با نگاهی انتقادی، روش هایدگر را برای اشتقاق زمانمندی، از مبحث ترکیب سه‌گانه در نقد عقل محض، به دقّت ارزیابی کنیم و استدلال می‌کنیم که ترکیب سه‌گانه نمی‌تواند منبع تعیین‌کننده‌ای برای اشتقاق چیزی همچون زمانمندی باشد. به عقیده ما، هایدگر در نتیجه‌گیری خود، لایه‌های متفاوت زمان، یعنی زمان به‌عنوان شهود محض و زمان به‌عنوان تصویر محض را با هم خلط می‌کند و شهود محض زمان را که « توالی محض لحظه حال » است، به نحو غیرقابل‌توجیهی جایگزین تصویر محض زمان می‌کند، که می‌تواند منشا یگانه چیزی همچون افق فهمپذیری هستی باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
A critical examination of Heidegger's interpretation of the Critique of Pure Reason in the light of the concept of Time
نویسندگان [English]
- mahdi Maali
- Mohamad Reza Abdollahnejad
Faculty of Philosophy،Department of Persian Literature and Foreign Languages، University of Tabriz، Tabriz، Iran
چکیده [English]
Heidegger sees the project of the interpretation of the Critique of Pure Reason as retrieval of the question of the grounding of foundation for Metaphysics. According to him, Kant's defining achievement was to show that the basic concepts of logic and categories are fundamentally related to Time. The current article follows the way in which Heidegger, in his interpretation of the Critique of Pure Reason, shows that the Power of Transcendental Imagination implies temporality as the meaning of Dasein's Existence. He considers and highlights subject of the Threefold Synthesis as a starting point for inferring the original Time and its identification the Power of Transcendental Imagination. In this regard, we attempt to critically evaluate Heidegger's method for deriving Temporality from the subject of the Threefold Synthesis in the Critique of Pure Reason, and we argue that the Threefold Synthesis cannot be a determining source for deriving something like Temporality. In our opinion, in his conclusion, Heidegger confuses the different layers of Time, that is, Time as Pure Intuition and Time as Pure Image, and unjustifiably substitutes the Pure Intuition of Time, which is the Pure “now-sequence” for the Pure Image of Time. , which can be the sole origin of something like the horizon of comprehensibility of Being.
کلیدواژه‌ها [English]
- Heidegger
- Kant
- Temporality
- Power of Transcendental Imagination
- Threefold Synthesis
- Pure Image of Time
)
ارسال نظر در مورد این مقاله