نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

• مریم اکبری ¹
• رضا بهبهانی ²
• هما ایرانی بهبهانی ³

¹ دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

² استادیار گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

³ استاد تمام گروه مهندسی طراحی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

توجه بیش از حد به قدرت لایزال استدال و بی‌توجهی به فضاهای نهفته ذهنی، بحرانهای ناشی از گسست بین انسان معاصر و محیط مصنوع را ایجاد نموده است. بر این اساس بازشناسی ریشه‌های پیوستگی ذهن و عین در عرصه‌های معماری گذشته اهمیت می‌یابد. این پژوهش با هدف شناخت عرصۀ عرفانی در معماری درونگرای ایرانی به مکاشفۀ عرصۀ دیگری در فراسوی آیینه وجود می‌پردازد. بدین منظور مبانی نظری پژوهش به صورت خاص بر جایگاه پدیدار آیینه در فلسفۀ اشراق و نقش آن در معماری درونگرای ایرانی تاکید دارد. پرسش اصلی پژوهش به چگونگی پدیدار شدن ماهیت فضا در معماری می‌پردازد. روش کیفی این پژوهش شناخت شناسی مبتنی بر دیدگاه فلسفی تفسیرگرایانه بوده که با بهره‌گیری از راهبرد استدلال منطقی در پی شناخت واقعیت درونی فضا-مکان است. نتایج این پژوهش بیان می‌کند که انکشاف وجه دیگر چیزها و بازشناسی عرصه فراسوی آیینه با گذار از شیوه‌های نگاه درون و برون در عرصه‌های معماری درونگرای ایران میسر می‌شود. در این گذار «رویارویی ذهن و عین»، منجر به «دگرگونی معنوی و درونی فرد» شده و به «عرصۀ دیگری به نام دنیای عرفان» موجودیت می‌بخشد. بر این اساس سلسله مراتب حضور در فضای معماری درونگرا با فلسفۀ سهروردی انطباق یافته و فرد با گذار از هفت مرحلۀ؛ محنت جدایی از برون، وصال به درون، بیداری، حیرت، فنا و غوطه وری در عمق هزارتو، بازگشت و انکشاف یک پدیدار آیینه، به عرصۀ دیگر وجود هدایت می‌شود. در نهایتِ این مسیر، عرصۀ عرفان در فضاهای درونی معماری پدیدار خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

• معماری درونگرا
• فلسفۀ اشراق
• پدیدار آیینه
• کویر

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

The Recognition of another field of existence in the Iranian introverted architecture focusing on the phenomenon of mirror in the Suhrawardi's philosophy

نویسندگان [English]

• maryam Akbari ¹
• Reza behbahani ²
• Homa Irani Behbahani ³

¹ PhD Student in Architecture, Department of Architecture, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.

² Assistant Professor, Department of Architecture, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

³ Full Professor, Department of Environmental Design, Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Paying too much attention to the eternal power of reasoning and ignoring the latent mental spaces has created crises of the gap between the contemporary human and the artificial environment. Aiming to identify the mystical field in the Iranian introverted architecture, this study investigates another field, beyond the realm of existence mirror. The theoretical foundations of the research specifically refer to the position of the phenomenon of mirror in philosophy of Illumination and its role in the Iranian introverted architecture. The main research question refers to how the essence of space appears in the architecture. The qualitative method of this research uses the methodology of logical reasoning to explore the inner reality of space-place. The results show that the recognition of other sides of things would be possible by the transition from the methods of looking inside and outside in the fields of Iranian introverted architecture. Meanwhile, “the confrontation of mind and object” leads to “internal and external transformation of the human being” and creates “another realm called the world of mystics". The degree of presence in the space of introverted architecture is adapted to Suhrawardi's philosophy and passing through the seven steps of: the trouble of separation from the outside, joining to the inside, awakening, astonishment, annihilation, immersion in the depths of maze, the return and development of a mirror phenomenon, the human enters another realm of existence. At the end of this path, the mystics will appear in the interior spaces of architecture.

کلیدواژه‌ها [English]

• Introverted Architecture
• Illumination Philosophy
• Mirror Phenomenon
• Desert