نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

• رائد فریدزاده ¹
• سپهر سلیمی ²

¹ گروه زبان و ادبیات آلمانی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی

² دانشجو دکتری، فلسفه هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

چکیده

هانس-گئورگ گادامر و دونالد دیویدسون دو تن از متفکرانی هستند که استعاره را در ساحت فلسفه مفهوم‌پردازی می‌کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی مفهومِ "استعاره" به‌مثابه مدخلی برای نیل به حقیقت از منظر دو فیلسوف یاد شده است. یافته‌های پژوهش؛ افقی را پیش‌روی ما می-گشایند تا در پرتو امتزاج افق‌های گادامر و مفهوم مفاهمه‌ی دیویدسون؛ انسان را به‌مثابه موجودی مفسر فهم کنیم که در تلاشی مداوم برای رسیدن به فهمِ حقیقت است. هر دو فیلسوف معتقد‌اند که فهم ، تفسیر و استعاره مبتنی‌بر زبان هستند، با این تفاوت که نزد گادامر، استعاره به-صورت هستی‌شناختی و در چارچوب کاربرد فهم، که همان تفسیر است، بنیادگذاری می‌شود-فهم همواره تفسیری متضمن کاربرد است-، از سویی دیگر نزد دیویدسون، استعاره در قامتی معرفت‌شناختی صورت‌بندی شده و در واقع آنچه به عنوان معنای استعاری شناخته می‌شود، معنا نیست، بلکه کاربردی خاص از آن است. پرسش اصلیِ جستار حاضر به چگونگی بنیادگذاریِ مفهوم حقیقت از خلال کارکرد استعاره می‌پردازد؟ بر اساس روش توصیفی-تحلیلیِ صورت پذیرفته شده بیان می‌شود که: استعاره نزد گادامر کارکردی فلسفی و فراگیر دارد، اما نزد دیویدسون در قامت آرایه‌ای ادبی ظاهر می‌شود. با این‌حال استعاره می‌تواند ذیل مفاهیم "افق" از منظر گادامر و "جهان مشترک" از منظر دیویدسون، مدخلی برای تبیین حقیقت باشد. همچنین، بنیادگذاری مفهوم حقیقت به‌واسطة استعاره، نوآوری جستار حاضر لحاظ می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• استعاره
• هرمنوتیک
• گادامر
• پراگماتیسم
• دیویدسون
• فهم

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

Application of Metaphor in Philosophical Hermeneutic of Gadamer and Pragmatism Davidson

نویسندگان [English]

• Raed Faridzadeh ¹
• sepehr salimi ²

¹ Faculty of Literature and Human Sciences Shahid Beheshti University

² PhD Candidate, philosophy of art, faculty of art and architecture, Bu Ali Sina University, Hamedan, Iran

چکیده [English]

Many theorists have been developing their concepts on metaphor, among which Gadamer and Davidson are two thinkers for whom metaphor plays a key role in their philosophical project—and, interestingly, both disagree with Aristotle’s view which considers metaphor as a shortened simile. Both philosophers believe that there is no definite method or systematic procedure for understanding truth; every interpretation is based on language, and the foundation of understanding is also structured by interpretation and language. Additionally, any act of understanding requires a prior background agreement, principle of charity. Metaphor, too, is a concept entirely dependent on understanding, therefore on language. For Gadamer, the conception of understanding is based on the "fusion of horizons". This fusion does not at all mean the suppression of difference; rather, he considers understanding as a fusion that occurs in metaphor. On the other hand, Davidson believes that what is recognized as metaphorical meaning is not meaning, but rather, in fact, its particular use. Now, considering both philosophers’ serious attention to the concept of metaphor, the main question of this research is: How can metaphor be grounded as a central concept in Gadamer and Davidson`s view on elucidating “understanding truth”? Through the investigation carried out, it becomes clear that for Gadamer, metaphor has a hermeneutic and ontological function, whereas for Davidson, it is examined as a literary device with epistemological implications. Nevertheless, this concept can be considered a foundational point through the determination of “Horizon”.

کلیدواژه‌ها [English]

• metaphor
• hermenutic
• Gadamer
• Davidson
• Pragmatism
• Understanding