تمایز بین «حالت ذهنی» و «باور ما از آن» در اندیشۀ آرمسترانگ و شومِیکر

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه‌ معاصر، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

2 استادیار گروه فلسفه، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

3 استاد گروه فلسفه، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

درون‌نگری روشی است برای دسترسی به محتویات ذهن. ماهیت این دسترسی را می‌توان در قالب دو دیدگاه عمده دسته‌بندی کرد: دستة نخست مربوط به تبیین‌هایی می‌شود که درون‌نگری را مشابه ادراک حسی می‌دانند، با این تفاوت که جهت نگرش به درون است، نه بیرون. از همین روی به تبیین‌های «حسِ درونی» هم شهرت دارند. دستة دوم تبیین‌هایی‌اند که درون‌نگری را نوعی آشنایی و درک بی‌واسطه از حالت‌های ذهنی می‌دانند. باورمندان به دستۀ دوم ـ برخلاف دستة نخست ـ احتمال خطا در درون‌نگری را منتفی می‌دانند. دیوید آرمسترانگ به دستة نخست و سیدنی شومیکر به دستۀ دوم تعلق دارند. گرچه مدعای آرمسترانگ خالی از ایراد نیست و حتی گاهی با شهود متعارف هم همخوانی ندارد ولی به نظر می‌رسد چالش‌هایی که بر سر راه شومیکر قرار دارد بسیار عمیق‌تر است. مهمترین چالش برای او این است که استدلال‌هایش ـ حتی با فرض بداهت و استحکامِ ظاهری ـ در نهایت بر شهادت اول‌شخص استوارند تا امور عینی، و از این روی، اثبات آن‌ها بسیار دشوارتر و چه‌بسا ناممکن است. هدف ما در این مقاله این است که با روشی تحلیلی‌ـ‌انتقادی، تقابل بین این دو تفکر را صورت‌بندی و در حد توان نقد کنیم و نشان دهیم که مسئله درون‌نگری در ساحت ذهن حل نمی‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Distinction between a ‘Mental State’ and ‘Our Belief about It’ in the Thought of Armstrong and Shoemaker

نویسندگان [English]

  • Seyyed Mostafa Hosseini 1
  • Mahmoud Sufiani 2
  • Muhammad Asghari 3
1 Ph.D. Candidate of Modern Philosophy, University of Tabriz, Tabriz, Iran
2 Assistant Professor of Philosophy Department, University of Tabriz, Tabriz, Iran
3 Professor of Philosophy, University of Tabriz, , Tabriz, Iran
چکیده [English]

Introspection is a method of accessing the contents of the mind. The nature of this access can be categorized into two main perspectives: the first group relates to explanations that consider introspection to be similar to perception, with the difference that the direction of the gaze is inward, not outward. For this reason, they are also known as “inner sense” explanations. The second group are explanations that consider introspection to be a kind of direct acquaintance and understanding of mental states. Believers in the second group, unlike the first group, rule out the possibility of error in introspection. David Armstrong belongs to the first group and Sidney Shoemaker to the second. Although Armstrong's claim is not without its flaws and sometimes even contradicts common intuition, it seems that the challenges facing Shoemaker are much deeper. The most important challenge for him is that his arguments - even assuming apparent clarity and solidity - are ultimately based on first-person testimony rather than objective facts, and therefore are much more difficult, if not impossible, to prove. Our goal in this article is to formulate the opposition between these two ideas in an analytical-critical manner and to criticize them as much as possible, and to show that the problem of introspection cannot be solved in the realm of the mind.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Armstrong
  • Shoemaker
  • Introspection
  • Infallibility

مراجع

شوایتزگبل، اریک. (1396). درون‌نگری، ترجمه یاسر پوراسماعیل، چاپ دوم، تهران، انتشارات ققنوس.
لرر، گیث. (1397). نظریة معرفت، ترجمه مهدی عبدالهی، چاپ دوم، تهران، مؤسسة پژوهشی حکمت و فلسفة ایران.
Armstrong, D. M. (1963). Is Introspective Knowledge Incorrigible? Philosophical Review, 72 (4):417.
Armstrong, D. M. (1993). A Materialist Theory of the Mind. New York: Routledge.
Butler, J. (2013). Rethinking Introspection: A Pluralist Approach to the First-Person Perspective. Palgrave MacMillan.
Gertler, B. (2010). Self-Knowledge. New York: Routledge.
Lehrer, K. (2000). Theory of Knowledge. 2th edition. Translated by M. Abdollahi, Tehran, Iranian Research Institute of Philosophy. (in Persian)
Locke, J. (1689). An essay concerning human understanding. Edited by Pauline Phemister. New York: Oxford University Press.
Newton, N. (1988). Introspection and perception. Topoi, 7 (March): 25-30.
Schwitzgebel, E. (2024). Introspection, in The Stanford Encyclopedia of Philosophy, Fall Edition, Edward, N. Zalta (ed.). Translated by Y. Pouresmail, Tehran, Qoqnoos Publications. https://plato.stanford.edu/archives/fall2024/entries/introspection (in Persian)
Schwitzgebel, Eric. (2012). Introspection, what? in Introspection and consciousness, Declan Smithies and Daniel Stoljar (eds.), Oxford: Oxford University Press.
Shoemaker, S., )1994a(. Self-Knowledge and "Inner Sense", Lecture I: The Object Perception Model. Philosophy and Phenomenological Research, 54: 249-269.
Shoemaker, S., )1994b). Self-Knowledge and "Inner Sense": Lecture II: The Broad Perceptual Model. Philosophy and Phenomenological Research, 54: 271-290.
Shoemaker, S. (1996). The First-Person Perspective and Other Essays. New York: Cambridge University Press.
Smart, J. (1959). Sensations and Brain Processes. Philosophical Review, 68 (April): 141-56.
Wooffitt, R., & Holt, N. (2011). Introspective discourse and the poetics of subjective experience. Research on Language and Social Interaction, 44(2), 135–156.
ارسال نظر در مورد این مقاله
CAPTCHA Image
مجله پژوهش های فلسفی
دوره 19، شماره 52 - شماره پیاپی 52
مقالات
شماره 52 پاییز 1404
آذر 1404
صفحه 161-178

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار