محمدرضا پورمحمدی؛ فرهاد برندک
چکیده
مسئله اساسی پیش‌روی انسان شهرنشین امروز، زندگی در دنیایی نامتعادل و بیگانه است؛ دنیایی که بسیاری از بخش‌های آن خارج از حوزه اختیار و عمل او شکل می‌گیرد. از آنجایی که دنیای اجتماعی تا حد زیادی ذهنی است ...
بیشتر
مسئله اساسی پیش‌روی انسان شهرنشین امروز، زندگی در دنیایی نامتعادل و بیگانه است؛ دنیایی که بسیاری از بخش‌های آن خارج از حوزه اختیار و عمل او شکل می‌گیرد. از آنجایی که دنیای اجتماعی تا حد زیادی ذهنی است و ادراکات فردی نقش مهمی در شکل دادن به چگونگی مشاهده مردم از جهان پیرامون خود دارد، در پژوهش حاضر مسئله سکونت شهری مدرن مورد بازنمایی قرار می‌گیرد. ما پنجره‌های شکسته را به عنوان نقطه اساسی در این فهم مشترک از سکونت شهری مدرن و فیلم ایثار آندری تارکوفسکی را نمونه موردی این مطالعه قرار می‌دهیم. لذا سوال پژوهش این‌گونه مطرح می‌شود که بازنمایی سکونت شهری مدرن متاثر از تئوری پنجره‌های شکسته چگونه است؟ مطابق نتایج، پنجره‌های شکسته، برداشتی از گسست، آنومی و زیست‌ناپذیری در سکونت شهر مدرن را بازنمایی می‌‌کند که به عنوان "پدیده‌محوری" در کدگذاری مورد نظر است. پنجره‌های شکسته‌ای که با مدرنیته حاصل شده و راهبرد پیشنهادی برای آن عینیت‌بخشی به حقیقت مطلق می‌باشد. خودآگاهی، شرایط زمینه‌ساز؛ و معنویت، شرایط مداخله‌گر در نظریه‌پردازی پیشنهادی قلمداد می‌شوند. گفتنی‌ست سکونت انسان یکی از مهم‌ترین اشکال سازمان‌دهی اجتماعی فضا بوده که اینجا «وحدت مکان‌مند جسم، ذهن و روح» بازتعریف می‌شود. آنچه به عنوان نقطه اشتراک بنیادین ایثار تارکوفسکی و پنجره‌های شکسته و سکونت شهری مدرن قابل طرح بوده این است که: عدم پیوند امر کلی (اینجا؛ جهان درونی/سوبژکتیو یا تاریخ‌مندی سکونت) با امر جزئی (جهان بیرونی/ابژکتیو یا سکونت صوری) موجب جزم‌گرایی (تشدید شرایط سکونت‌ناپذیری) می‌گردد. منظور از سکونت صوری، تمام قواعد سفت و سخت منجرشونده به زیست‌پذیری یکسان شهروندان است.
