Journal of Philosophical Investigations

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای فلسفه، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

2 استاد گروه فلسفه، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

این مقاله بر آن است تا وحدت مورد نظر هگل، «وحدتِ این‌همانی و این‌نه‌آنی» (The Unity of Identity and Difference) یا «وحدتِ ویژگی‌های ظاهراً متضاد در یک کلِ منسجمِ واحد» را در راستای مسألۀ اصلی فلسفۀ هگل یعنی غلبه بر دوپاره‌گی‌ها یا ثنویت‌ها، بعنوان راه‌حل و راه‌کار فلسفۀ وی، بررسی و تشریح ‌کند. هدف و غایت فلسفه هگل، وحدت (Einheit/Unity)، ایده‌آل است. به نظر هگل کل فلسفه، چیزی جز مطالعۀ تعریف وحدت و تحقق آن در جامعه نیست؛ از این‌رو همواره ردپای جستجوی وحدت در کل نظام فلسفی او و در دوره‌های مختلف زندگی فکری‌اش آشکار است؛ از وحدت‌ زیبای هنری در یونان تا وحدت مورد نظرش که وحدتی عقلی، نظرورزانه، فلسفی، مطلق و با‌واسطه است؛ وحدتی که بجای حذف دیگری یا جذب آن، با قبول و به رسمیت شناختن دیگری در یک کلیت منسجم واحد به حفظ و رفع تکثرات و تفاوت‌ها تلاش می‌کند. وحدتی که در آن، تفاوت‌ها و دوگانگی‌ها از بین نمی‌روند؛ بلکه بعنوان مؤلفه‌های ضروری و اجتناب‌ناپذیر حفظ می‌شوند؛ وحدتی که نه حاصل شهودِ بی‌واسطه بلکه محصول و نتیجۀ گذر از مراحل وگذرگاه‌های مختلف و یک امر بین‌الاذهانی است. برای هگل، نه اتمیسم و فردگرایی‌های افراطی در جهان مدرن -که گسیختگی به بار می‌آورد- مطلوب است نه وحدت‌گرایی‌های صرفِ عارفانه و انتزاعی که همه تفاوت‌ها را در دیگ ذوب، محو و نابود می‌کند، وحدت و کلیتی مطلوب هگل است که در آن همۀ تمایزات و تفاوت‌ها حفظ می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Unity as the ideal of Hegel's philosophy

نویسندگان [English]

  • Alireza Nasirzadeh Bbekrabad 1
  • Muhammad Asghari 2

1 PhD Candidate of Philosophy, University of Tabriz, Tabriz. Iran.

2 Professor of Philosophy Department, University of Tabriz, Tabriz. Iran

چکیده [English]

The aim of this article is to consider Hegel's unity, which is "the Unity of Identity and Difference" Or to examine and explain the "unity of seemingly contradictory features in a single coherent whole" in the light of the main problem of Hegel's philosophy, that is, the overcoming of divisions or dualities, as the solution of her philosophy. Unity (Einheit) is an important ideal, goal and end for Hegel's philosophical system. Hence, in his entire philosophical system and in different periods of his intellectual life, the traces of the search for unity are always obvious, from the beautiful artistic unity in Greece to his desired unity, which is a rational, speculative, philosophical, absolute and Mediated unity. For him, the whole of philosophy is nothing but the study of the definition of unity and its realization in society. A unity that, instead of eliminating or absorbing another, tries to preserve and eliminate pluralities and differences by accepting and recognizing another in a single coherent whole. A unity in which differences and dualities do not disappear but are preserved as necessary and inevitable moments. Unity that is not the result of direct intuition but the product and result of passing through different stages and an intersubjective matter. For Hegel, it is not atomism and excessive individualism in the modern world that lead to rupture, not mere mystical and abstract unions that wipe out all differences, but the unity of the whole in which All distinctions are preserved.

کلیدواژه‌ها [English]

  • unity
  • identity
  • difference
  • absolute
  • speculative
  • ichotomy (duality)
اردبیلی، محمدمهدی. (1394). آگاهی و خودآگاهی در پدیدارشناسی روح هگل، چاب دوم، تهران: نشر روزبهان.
استرن، رابرت. (1393). هگل و پدیدارشناسی روح، ترجمه محمد مهدی اردبیلی؛ سید جواد سیدی، چاپ اول، تهران: انتشارات ققنوس.
اینوود، مایکل. (1388). فرهنگ فلسفی هگل، ترجمۀ حسن مرتضوی، تهران: نشر نیکا.
صفاریان، حامد. (1396). برنهاد فراکران نگر در فلسفۀ هگل، ویراست نخست. www.hegelbefarsi.com
فیندلی، جان؛ بربیج، جان. (1387). گفتارهایی درباره فلسفه هگل، ترجمه حسن مرتضوی، تهران: نشر چشمه.
کاپلستون، فردریک. (1375). تاریخ فلسفه از فیشته تا نیچه، جلد هفتم، ترجمۀ داریوش آشوری، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی و انتشارات سروش.
مرادخانی، علی. (1385). هگل و فلسفۀ مدرن، تهران: مهرنیوشا.
مصلح، علی اصغر. (1395). گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، چاپ دوم، تهران: انتشارات علمی.
هگل، گئورگ ویلهلم فردریش. (1367). مقدمه‌ای بر پدیدارشناسی روح، ترجمه و تفسیر: محمود عبادیان، ارومیه: انتشارات انزلی.
Grier Philip T. (2007). Identity and Difference, Studies in Hegel’s Logic, Philosophy of Spirit and Politics, State University of New York Press.
Hegel. (1977). The Difference Between Fichte's and Schelling's System of Philosophy, Translated and edited by W. Cerf; H. S. Harris, Albani: State University of New York Press.
Hegel. (1984). Lectures on The Philosophy of Religion, Vol. I, Translated by R. F. Brown; P. C. Hodgson; J. M. Stewart, University of California Press
Hegel. (2010). Encyclopedia of The Philosophical Sciences in Basic Outline, Part I: Science of Logic, Translated and Edited by Klaus Brinkmann; Daniel O. Dahlstrom, Cambridge University Press.
Hegel. (2010). Philosophy of Mind (Hegel's Encyclopedia of The Philosophical Sciences), Translated by William Wallace; A. V. Miller, Oxford University Press.
Hegel. (2013). The Phenomenology of Spirit, Edited and Translated by Terry Pinkard.
Hegel, Georg Wilhelm Friedrich. (1830). Enzyklopädie Der Philosophischen Wissenschaften Im Grundrisse Iii, Werke, Band 10.
Ifergan, Pini. (2014). Hegel’s Discovery of The Philosophy of Spirit, Translated by Nessa Olshansky-Ashtar, Palgrave Macmillan.
Morris, Michael Eugene. (2008). The Unity of Identity and Difference as The Ontological Basis of Hegel’s Social and Political Philosophy, Notre Dame, Indiana.
Orman, Enver. (2010). On Hegel’s Concept of The Absolute, Kayqi/15.
Seip, Ludwig. (2014). Hegel’s Phenomenology of Spirit, Translated by Daniel Smyth, Cambridge University Press.
Sinnerbrink, Robert Sixto. (2001). Absolute Identity: Hegel's Critique of Reflection, The University of Sydney. Https://Ses.Library.Usyd.Edu.Au
Turken, Alper. (2015). The Mystical Content of Hegel’s Concept of The Speculative, Hegel-Jahrbuch.
Verene, Donald Phillip. (2007). Hegel’s Absolute: An Introduction to Reading the Phenomenology of Spirit, Suny Press.
CAPTCHA Image