Journal of Philosophical Investigations

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان

2 گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان. اصفهان. ایران.

چکیده

اتحاد عاقل و معقول آموزه‌ای است که بیان صورت نهایی فلسفی خود را در فلسفه‌ی ملاصدرا بازیافته است. اما این اصل به بیان خودِ ملاصدرا و به شهادت متون فلسفی، ریشه در سنت فلسفی یونان باستان دارد. به عنوان نمونه اصل اتحاد عاقل و معقول را می‌توان نزد افلاطون، ارسطو و حتی پارمنیدس بازشناخت. انئادهای افلوطین سرشار از مباحث مرتبط با اتحاد عاقل و معقول و تبیین و کاربرد این اصل مهم فلسفی هستند. ادبیات پژوهشی در خصوص پیشینه‌ی یونانی این نظریه هم‌اکنون بسیار فقیر است. از آنجا که بررسی سیر تحول تاریخی ایده‌های فلسفی نقشی مهم در تعمیق شناخت فلسفی و روشن ساختن نسبت‌های درونی میان نحله‌های فلسفی دارد، این مقاله تلاش می‌کند تا مساهمتی در جهت بررسی سیر تطور این اندیشه‌ی مهم فلسفی باشد و گام نخست در این راستا، مبرهن ساختن وجود چنین اندیشه‌ای نزد متفکران پیشین، و در این مورد خاص افلاطون، است. بنابراین ابتدا با واکاوی متون مکتوب افلاطون‏، دلایل و براهین وی بر این اصل مورد بررسی قرار می‌گیرند و پس از به دست‌دادن صورت‌بندی کلی وی از این اصل، به بررسی این مسئله پرداخته می‌شود که پذیرش یا عدم پذیرش اتحاد عاقل و معقول چگونه تفاوت‌های مهم و معناداری در تفسیر و فهم فلسفه‌ی افلاطون و نیز دست‌یابی به فهمی کامل‌تر از نسبت فلسفه‌ی وی با فلسفه‌ی ارسطو و فلسفه‌ی اسلامی ایجاد خواهد کرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Plato's Arguments For Unity Of Intelligent and Intelligible

نویسندگان [English]

  • ali Owlanj 1
  • Said Binayemotlagh 1
  • Ali Karbasizadeh 2

1 Department of philosophy, Faculty of literature and humanities, University of Isfahan, Isfahan. Iran.

2 Department of Philosophy, Faculty of literature and humanities, University of Isfahan. Iran

چکیده [English]

Unity of intelligent and intelligible has its supreme formation in philosophy of Mulla-Sadra. But this fact according to many philosophical texts is rooted in the philosophy of ancient greek. For instance it is recognizable in Plato, Aristotle and even Parmenides. Plotinus’s Enneads are ample of arguments about union of intelligent and intelligible and explanations and applications of this important philosophical principle. This essay tries to trace this principle in Plato by investigating his own texts. Of course this is not going to be a kind of imposing Sadra’s philosophical views on Plato but rather to unveil common fundamental weltanschauungs and to show innate correlations and beyond-historical kinship of this philosophies. This essay tries to achieve this kinship in Plato by reconstructing his arguments for union of intelligent and intelligible and by this means contributes to study the historical development of this idea. To accept or deny the union of intelligent and intelligible makes important and meaningful divergences on reading and understanding Plato. The conclusions of Unity of intelligent and intelligible in interpreting plato’s Doctrines are discussing at the end with some instances.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Plato
  • Intellect
  • Unity of Intelligent and intelligible
  • Philosophical Psychology
CAPTCHA Image