Journal of Philosophical Investigations

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه، دانشگاه اصفهان

2 استادیار گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان

چکیده

آکراسیا هنگامی رخ می‌دهد که فاعل، در حالی که می‌تواند بهترین را انجام دهد برخلاف حکمِ همه‌جانبه‌نگرِ خویش به بهترین، رفتار کند. این سقراط بود که اولین بار مسئله را مطرح کرد. وی می‌گفت وقوع آکراسیا امکان ناپذیر است زیرا هیچ انسانی نمی‌تواند عامدانه اشتباه کند و یا بهترین را انتخاب نکند. اگر گاهی به نظر میآید که برخی عامدانه دست به عمل نادرست می‌زنند از آنروست که به دلیل نادانی‌ آن عمل را خیر به‌حساب می‌آورند. سقراط با معادل دانستن خیر و امر لذت‌بخش این سخن را که: «خرد مغلوب شهوت می‌شود» بی‌اساس ‌شمرد؛ در نظر او هیچ چیز نیرومندتر از دانش نیست. اما ارسطو را مدافع امکان وقوع آکراسیا دانسته‌اند. او میان دانش محقق و دانش معلق تمایز می‌نهد، در دانش معلق شاید فاعل به کلیات علم داشته باشد اما جزییات مربوطه را نداند و یا با این‌‌که به هر دو علم دارد اما علمش به مانند انسان خواب، دیوانه یا مست ظاهری باشد. تنها دانش معلق است که ممکن است برخلاف آن رفتار شود. این که فاعل با علم محقق مرتکب خطا بشود درک نشدنی است. این مقاله نشان می‌دهد چگونه برخلاف تصور بعضی از پژوهشگران، موضع ارسطو به موضع سقراط نزدیک است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Akrasia according to Socrates and Aristotle

نویسندگان [English]

  • Arvin Azargin 1
  • Gholamhossein Tavakoli 2

1 PhD Candidate of Philosophy, University of Isfahan

2 Assistant Professor of Philosophy, University of Isfahan

چکیده [English]

When an agent acts contrary to his, all-things-considered, best judgment while he is able to do the best he acts akratically. Socrates for the first time posed the problem. He believed that akrasia is impossible since nobody can act wrong intentionally or waiver the best. But it sometimes seems that people commit evil intentionally; the reason, according to Socrates, is that they count the action in question as good due to their ignorance. Equating the good and pleasant, Socrates declares that the claim that "reason is sometimes overcame by passion" is baseless. Socrates knows nothing more powerful than knowledge. But Aristotle is known to be a defender of possibility of akrasia. He distinguishes between actualized and suspended knowledge. Agent with suspended knowledge may know related universals but particulars, or he may know both, but his knowledge is superficial like an asleep, insane or a drunken man. It is only the suspended knowledge that might be acted contrary to. It is not comprehensible that an agent equipped with actualized knowledge slips. This paper tries to show that, despite the opinion of some scholars, Aristotle's standpoint is very close to that of Socrates.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Socrates
  • Aristotle
  • Akrasia
  • weakness of will
  • incontinence
  • good
  • pleasure
  • افلاطون. (1380)، دوره‌ی کامل آثار، ج 1، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی و رضا کاویانی، تهران، خوارزمی.
  • ارسطو. (1385)، اخلاق نیکوماخوس، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، تهران، طرح نو.
  • مور، جورج ادوارد. (1388)، مبانی اخلاق، ترجمه‌ی غلامحسین توکلی و علی عسگری یزدی، تهران، سمت.
  • Aristotle, (1905), De Anima, translated: R. D. HICKS, M.A., Cambridge University Press.
  • Aristotle, (1935), The Athenian Constitution, The Eudemian Ethics, on Virtues and Vices, translated: H. Rackham, M.A., Harvard University Press.
  • Davidson, D. (1970), “How Is Weakness of the Will Possible?” in: Davidson D. Essays on Actions and Events, Oxford: Clarendon Press, 21-42.
  • Davidson, D. (1982), “Paradoxes of Irrationality”, in: Davidson D., Problems of Rationality Oxford: Clarendon Press, 169-187.
  • Gosling, Justin, (1990), Weakness of the will, London: Routledge.
  • Heckhausen, Jutta & Heinz, (2008), Motivation and Action, New York: Cambridge University Press.
  • Henry, Devin, (2002), "Aristotle on pleasure and the worst form of Akrasia", in: Ethical Theory and Moral Practice 5(3), 255-270.
  • Holton, R, (2009), Willing Wanting Waiting, London: Oxford.
  • Kalis, Mojzisch, Schweizer, Kaiser (2008), "Weakness of will, akrasia, and the neuropsychiatry of decision making: An interdisciplinary perspective", in: Cognitive, Affective, & Behavioral Neuroscience, 8 (4), 402-417.
  • Mele, Alfred, (2009), "Weakness of will and akrasia", in: Philosophical Studies 150 (3), 391–404.
  • Peijnenburg, Jeanne, (1996), Acting against One’s Best Judgement: An Enquiry into Practical Reasoning, Dispositions and Weakness of Will, PhD. Thesis Rijksuniversiteit Groningen (Netherlands).
  • Rorty, A.O. (1980), "Akrasia and Pleasure", in: Rorty, A.O., Essays on Aristotle’s Ethics. Berkeley: University of California Press, 267-284.
  • Saarinen, Risto, (2011), Weakness of Will in Renaissance and Reformation Thought, New York: Oxford.
  • Wallace, R. Jay, (1999), "Addiction as the defect of the will: some philosophical reflections", in: Law and Philosophy 18 (6), 621–654.
CAPTCHA Image