نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه تبریز، ایران
چکیده
آغاز دهۀ پنجاه در سدۀ بیستم میلادی تولد ادبیات نمایشی (اوژن یونسکو، 1950، آوازه‌خوان طاس) از جنس دگر و تفسیرگریزی‌است که رویکردی تازه به ادبیات و نمایش‌نامه‌نویسی دارد. این جریان ادبی مدرن، ضمن گسست عمیق با تئاتر بورژوایی سنتی، بیش از آنکه به بازنمود خود واقعیت بسنده‌کند، سعی در ترجمان قهقرا و ابتذال زبانِ بیان آن را داشت. البته این مسئله متاثر از نابودی ارزش‌های کهن انسانی- اومانیستی بود که در محافل ادبی (بویژه دایرۀ تئاتر آبزورد) منجر به طرح سئوال اساسی و فلسفی زیر گردید: آیا هستی نامفهوم و بی‌معنا شده و زندگی دیگر ارزش زیستن ندارد؟ شایان ذکر است، اتفاقات تکان‌دهنده سیاسی – اجتماعی و بینشی در فاصله سالهای 1945 - 1939 در ممالک غربی اندیشۀ انسان معاصر را عمیقاً تحت تاثیر قرار‌داده و سمت و سویی بسی متفاوت‌تر از قبل در ساختار فکری- ادبی و فلسفی او بوجود آورد. در این میان، ساموئل بکت، ادیب شهیر فرانسوی زبان ایرلندی الاصل، در آثار نمایشی خود از دیگر درام‌نویس دورۀ یاد‌شده (اوژن یونسکو، آرتور آداموف و ژان ژنه) پا فراتر گذاشته و با نگاهی عمیقاً فلسفی موضوع کلان ذات بنیادین «بشر در هستی» را نشانه رفته و همه دغدغه او گواه این امر مهم معرفت‌شناختی است که انسان در زندگی «احساس تنهایی و بی‌چیزی» می‌کند. در این پژوهش بر آن هستیم تا در موضوع ساختار‌شکنی و استحالۀ زبان و پرسوناژ در آثار نمایشی ساموئل بِکت، از ورای سه اثر شهیر در انتظار گودو، پایان بازی و روزهای خوش تأملی داشته باشیم؛ ادبیاتی که از هر ابزار زبانی و نمایشی ممکن بهره جسته تا مسئله پدیدارشناختیِ بی‌معنایی هستی را با بیانی مضحک و طنز‌آمیز، ولی دردناک به روی صحنه نمایش ببرد..
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The metamorphosis of language and character in Samuel Beckett's dramatic literature
نویسنده [English]
- Mohammad Mohammadi-Aghdash
Assistant Professor, Department of French Language and Literature, University of Tabriz, Tabriz, Iran
چکیده [English]
In the early fifties of twentieth century following the deep break with traditional bourgeois theater, a (new) form of dramatic literature emerged in France which instead of representing its reality, tried to translate the exhaustion of the language expression that was the result of the loss of humanistic values which made it possible to ask this important philosophical question at the literary gatherings: Is the existence became meaningless and lifeless? Samuel Beckett with a deeply philosophical looking his dramatic works and pointed out the important issue "human degradation", also his concern is evidence for this important issue that human 'feels lonely and nothing in life'. In this study we will look at the meaningless of the existence and metamorphosis of Samuel Beckett's language drama, beyond the three famous plays, Waiting for Godot, End the game, Oh! Happy days. The literature that used from every possible language instrument and dramatic tools to convey the great concept of human condition with a ridiculous and humorous statement to the audience.
کلیدواژه‌ها [English]
- Anxiety
- Beckett
- Metamorphosis
- New Theater
- Philosophical Disappointment Waiting
Cantatrice chauve et La Leçon d’E. Ionesco, in Recherches en Langue et Littérature Françaises, no. 23: 143-164. http://dx.doi.org/10.22034/rllfut.2019.8434
)
ارسال نظر در مورد این مقاله