نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

• فاطمه بنویدی

استادیار فرهنگستان هنر، تهران، ایران

چکیده

شعر در فرهنگ‌های مختلف ویژگی‌های خاص خود را دارد و با رویکردهای گوناگونی به آن نگاه شده است. در مقالۀ حاضر با رویکرد پدیدارشناختی به شعر نگریسته‌ایم و از دیدگاه یکی از پدیدارشناسان فرانسوی، میکل دوفرن، شعر را مورد بررسی قرار داده‌‌ و به تقابل این دیدگاه با دیدگاه ساخت‌گرایان اشاره کرده‌ایم. دوفرن متأثر از هوسرل و با استفاده از دو اصطلاح «نوئما» و «نوئسیس» نشان می‌دهد که رویکرد پدیدارشناسی به شعر چه تفاوتی با رویکرد ساخت‌گرایی می‌تواند داشته باشد. به اعتقاد او تفسیرهای ساخت‌گرایان به لذت بردن و درک شعر کمک چندانی نمی‌کند؛ زیرا این رویکرد هیچ‌گاه ما را به جهان اثر و تجربة زیستة شاعر نزدیک نمی‌کند؛ درحالی‌که در رویکرد پدیدارشناختی با حرکت از نوئما به نوئسیس می‌توان به جهان اثر راه یافت و از ادراک معمولی به ادراک زیبایی‌شناختی رسید. دوفرن جهان اثر را جهان بازنمایی‌شده نمی‌داند، بلکه به باور او جهان اثر، جهانی است که به تجربة زیستة شاعر برمی‌گردد و به چنین جهانی نمی‌توان با قواعد ساخت‌گرایی راه یافت. در این جستار کوتاه با روش توصیفی- تحلیلی، این دو رویکرد به شعر بررسی می‌شود. 

کلیدواژه‌ها

• ابژة زیبایی‌شناختی
• پدیدارشناسی
• شعر
• نوئما
• نوئسیس
• دوفرن

عنوان مقاله [English]

The statement of aesthetic object in poetry of point of view mikel dufrenne

نویسنده [English]

• Fatemeh Benvidi

Assistant Professor, Academy of Art, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Every culture has its own conception of poetry and approaches it differently. This paper draws on phenomenological approach, in specific that of Mikel Dufrenne, to compare it with Structuralism’s approach. Dufrenne makes use of two Husserlian concepts, noema and noesis, to show the difference between these two approaches to poetry. He contends that Structuralist commentaries does not provide much in terms of enjoying and understanding poetry because it says almost nothing to get us in close touch with the lived experience of poet and the world of his work. Phenomenological approach, on the contrary, moves from noema toward noesis and as such gives a way to the world of the work and yields an aesthetic understanding of it. Dufrenne sees the world of the work not as represented, but instead, as a world that can be traced back to poet’s lived experience to which Structuralist rules grant no access. Based on a comparative-analysis method, this paper would compare these two approaches.

کلیدواژه‌ها [English]

• Aesthetic Object
• Poetry
• Dufrenne
• Phenomenology
• Noesis
• Noema