قصدیت و بازنمود در گفتگوی دریفوس و سرل

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفۀ علم، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

چکیده

گفتگوی دریفوس، به عنوان یکی از بزرگترین پدیدارشناسان آمریکایی و سرل، به عنوان یکی از بزرگترین فیلسوفان تحلیلی، تاریخی چهل ساله دارد. از نظر سرل پدیدارشناسی نابینا، سطحی و دچار خطاهای سیستماتیک است. همچنین از نظر وی مفهوم قصدیت غیربازنمودی به عنوان مرکز پدیدارشناسی دریفوس ناسازگار است. اما به باور ما دریفوس در معنایی که خود از قصدیت مدنظر دارد مفهومی سازگار از قصدیت غیربازنمودی ارائه می‌کند و همچنین به درستی نشان می‌دهد که سرل از اساس درک درستی از پدیدارشناسی ندارد. دریفوس با جدا کردنِ تفسیر پدیدارشناسانه از سرل و تفسیرِ وی به عنوانِ فیلسوف تحلیلی، سرلِ پدیدارشناس را به دلیلِ نادیده گرفتنِ قصدیتِ غیربازنمودی و سرلِ فیلسوف تحلیلی را به دلیلِ پذیرش علیت برای ساختار انتزاعی مورد انتقاد قرار می‌دهد. اما به باور ما معرفی قصدیتِ غیربازنمودی از سوی دریفوس به معنای آن نیست که وی توانسته است از دوگانۀ سوژه-ابژه عبور کند. نه دریفوس و نه سرل برخلافِ ادعایشان نتوانسته‌اند راهی برای عبور از دوگانۀ سوژه-ابژه بیابند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Intentionality and Representation in the dialogue between Dreyfus and Searle

نویسندگان [English]

  • Mohamad Hossein Mohamad Ali Khalaj 1
  • Ata Heshmati 2
1 PhD Candidate of Philosophy,, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 MA. in Philosophy of Science , Sharif University of Technology, Tehran, Iran
چکیده [English]

Dialogue between Dreyfus, as the biggest American commenter of Heidegger and Merleau-ponty, and Searle, as one of the biggest analytic philosophers, started at the seventies. According to Searle, phenomenology is superficially and blind and has systematic errors. Additionally, in his view the concept of non-representational intention as center of Dreyfus’s phenomenology is inconsistent. But, in our opinion, Dreyfus introduces a consistent concept of non-representational intention, and proposes that Searle does not have a correct understanding of phenomenology. Dreyfus differentiates (draws distinction) between two interpretations of Searle: Searle as phenomenologist and Searle as analytic (analytical) philosopher. Dreyfus believes Searle’s approach as a phenomenologist is wrong because ignores non-representational intention; He also critics/refuses Searle’s approach as analytic philosopher since this approach accepts a causality for an abstract structure. However, we believe Dreyfus (himself) fails to go beyond the subject-object dualism. Moreover, introducing non-representational intention is not enough for rejecting Descartes dualism.

کلیدواژه‌ها [English]

  • intentionality
  • representation
  • phenomenology
  • analytic philosophy
  • dualism

مراجع

سرل جان، 1984. ذهن، مغز و علم. ترجمۀ امیر دیوانی. چاپ دوم 1388 بوستان کتاب.
رشیدیان، عبدالکریم. 1384 هوسرل در متن آثارش، نشر نی، چاپ سوم.
Chalmers, David (1996), The Conscious Mind (New York: Oxford University Press).
Dreyfus, H (1991), “Being-in-the-world: A Commentary on Heidegger''''''''s Being and Time”, División I, MIT Press
Dreyfus, H (1993) “Heidegger’s critique of Husserl’s (and Searle’s) account of intentionality”, Social research Vol.60, N 1
Dreyfus, H and Dennett, D (1997) Mechanical Bodies, Computational Minds, A Bradford Book
Dreyfus, H and Spinoza, C (1) (1999) “Coping with Things in-themselves: A Practice-Based Phenomenological Argument for Realism, Inquiry”: An Interdisciplinary Journal of Philosophy 42:1
Dreyfus, H and Spinoza, C (2) (1999) “Robust Intelligibility: Response to Our Critics, Inquiry”: An Interdisciplinary Journal of Philosophy 42:2
Dreyfus ,H(1)(2000) “Responses, Coping, and Cognitive Science”: Essays in Honor of Hubert L. Dreyfus, Volume 2, edited by Mark A. Wrathall and Jeff Malpas, 2000 Massachusetts Institute of Technology
Dreyfus, H (2)(2000) “Merleau-Ponty’s Critique of Husserl’s (and Searle’s) Concept of Intentionality,” Rereading Merleau-Ponty: Essays Beyond the Continental-Analytic Divide, Lawrence Hass and Dorothea Olkowski, Eds, (New York, NY: Humanity Books, 2000).
Dreyfus H (2007) “Why Heideggerian AI Failed and how fixing it would Require making it more Heideggerian”, Addressing from this site: http://leidlmair.at/doc/WhyHeideggerianAIFailed.pdf
Heidegger, M 1927 Being and Time, Translated by John Macquarrie & Edward Robinson, Basil Blackwell, 1962.
Merleau-Ponty, Maurice (1945), Phenomenology of Perception (Translated by Colin Smith- First published in Routledge Classics 2002 by Routledge)
Nagel, Thomas (1995), Other Minds (New York: Oxford University Press).
Searle J.R (1992) Rediscovery of the mind, M.I.T Press
Searle J.R (1999) “Neither phenomenological description nor rational reconstruction: a reply to Dreyfus”, La Revue Internationale de Philosophie
Searle J.R (2000) “The Limits of Phenomenology, Heidegger, Coping, and Cognitive Science”: Essays in Honor of Hubert L. Dreyfus, Volume 2, edited by Mark A. Wrathall and Jeff Malpas, 2000 Massachusetts Institute of Technology
ارسال نظر در مورد این مقاله
CAPTCHA Image

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار