نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

• علی حسینخانی

استادیارگروه مطالعات علم، موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، ایران.

چکیده

در این مقاله، درباره تفسیر گروهی از فلاسفه، همچون هکر، بِیکر، مک‌داول و مک‌گین از استدلال و پاسخ شک‌گرایانة ویتگنشتاینِ کریپکی یا کریپکنشتاین بحث خواهیم کرد و نشان داده خواهد شد که بخشی از تفسیر این فلاسفه و بنابراین انتقاداتی که آنها بر اساس این تفسیر ارائه می‌کنند، نادرست است. بر اساس استدلال کریپکنشتاین، هیچ فکت یا امر واقع‌ای در مورد اینکه اظهارات یک شخص چه معنایی دارند وجود ندارد. کریپکی مدعی است که این نتیجة شک‌گرایانه به پارادوکس معروفی ختم می‌شود که ویتگنشتاین در بند 201 تحقیقات فلسفی خود به آن اشاره می‌کند. بر اساس خوانش کریپکی، ویتگنشتاین با شکاک در مورد نتیجة شک‌گرایانة استدلال شک‌گرا همراهی دارد. گروهی از فلاسفه این مدعا را در تعارض با دیدگاه ویتگنشتاین دانسته و مدعی‌اند کریپکی بحث اصلیِ ویتگنشتاین در این بند را متوجه نشده است. به نظر آنها، هدف ویتگنشتاین نشان دادن این است که پارادوکس مذکور برآمده از یک بدفهمی فلسفی است؛ پس برخلاف مدعای کریپکی، پارادوکس را نمی‌پذیرد. در این مقاله، با بهره‌گیری از خوانش جورج ویلسون از استدلال کریپکنشتاین، تمایزی میان دو نتیجة استدلال شک‌گرایانه پررنگ و بر اساس آن، درستی انتقادات فوق از کریپکنشتاین ارزیابی می‌شود. بیان خواهد شد که فلاسفة مذکور در این مدعا که کریپکنشتاین، پارادوکس را می‌پذیرد در اشتباه‌اند.

کلیدواژه‌ها

• سول کریپکی
• لودویگ ویتگنشتاین
• کریپکنشتاین
• جورج ویلسون
• جان مک‌داول
• واقع‌گرایی کلاسیک

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

A Critical Review of the Mainstream Reading of Kripke’s Wittgenstein: οn Misunderstanding Kripke’s Wittgenstein

نویسنده [English]

• Ali Hosseinkhani

Assistant Professor of Science Studies Department, Iranian Institute of Philosophy (IRIP), İran.

چکیده [English]

In this paper, I will argue against certain criticisms of Kripke’s Wittgenstein’s sceptical argument and sceptical solution, made especially by Baker and Hacker, McGinn, and McDowell. I will show that their interpretation of Kripke’s Wittgenstein’s view is misplaced. According to Kripke’s Wittgenstein’s sceptical argument, there is no fact as to what someone means by her words. For Kripke, this conclusion, combined with Classical Realist view of meaning, leads to the Wittgensteinian paradox, according to which there is no such thing as meaning anything by any word. Wittgenstein presents this paradox in paragraph 201 of the Philosophical Investigations. As Kripke reads Wittgenstein, Wittgenstein is in agreement with his sceptic on the sceptical conclusion of the sceptical argument, that is, that there is no fact about meaning, and builds his sceptical solution on an endorsement of that. McDowell, McGinn, and others have objected that Kripke has failed to properly understand Wittgenstein’s main remarks in 201, that is, that the paradox is the result of a misunderstanding of the ordinary notion of meaning. Wittgenstein does not accept such a sceptical conclusion. I will use the distinction George Wilson draws between two different conclusions of the sceptical argument and show that Kripke has respected all of the remarks that Wittgenstein has put in section 201.

کلیدواژه‌ها [English]

• Kripke
• Wittgenstein
• Kripkenestein
• McDowell
• Wilson
• Classical Realism