نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده
استادیار، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، ایران
چکیده
کانت در آثار خود انسان طبیعی و اخلاقی را از هم متمایز کرده و شکافی عمیق میان انسان طبیعی و انسان اخلاقی ترسیم کرده است. وی برای پر کردن این شکاف به انسان فرهنگی و نحوه رشد و پیشرفت فرهنگ و تمدن در طی تاریخ متوسل شده است. فرهنگ برای کانت نقش پلی را بازی می‌کند که پیوند میان وضعیت طبیعی و وضعیت اخلاقی انسان را برقرار می‌کند. از نظر کانت وضعیت فرهنگی که بشر در آن به سر می‌برد، در عین اینکه دستاورد عاملیت انسان در طی تاریخ است، نتیجه تضادهای طبیعتی است که به نحو مکانیکی بشر را به پیش می‌راند. بنابراین رشد و پیشرفت فرهنگ و تمدن از نظر کانت از یک سو امری اکتسابی و سوبژکتیو و از سوی دیگر امری تکوینی و اُبژکتیو است. اینک پرسش این است که این دو رویکرد تا چه اندازه با هم سازگارند و هر کدام چه سهمی در رشد و پیشرفت فرهنگ و تمدن دارند؟ برای پاسخ به این پرسش با رویکردی انتقادی نشان می‌دهیم که طبیعت و انسان ماهیتی تناقض‌آمیز در ایجاد فرهنگ دارند و سهم انسان در رشد و پیشرفت فرهنگ و تمدن در نسبت با سهم طبیعت اندک است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Critical Analysis of the Human Condition in Kant's Dual Approach to Culture
نویسنده [English]
- Zohreh Saeidi
Assistant Professor, Institute of Culture, Art and Communication, Iran
چکیده [English]
In his works, Kant distinguished between natural and moral man, and he drew a deep gap between natural man and moral man. To fill this gap, he has resorted to cultural man, and he has also pointed out how culture and civilization have developed throughout history. For Kant, culture plays the role of a bridge that establishes a link between the natural state and the moral state. The cultural situation in which mankind is located, while it is the achievement of human agency throughout history, it is the result of conflict in nature. The conflict mechanically drives human beings forward. Therefore, according to Kant, the growth and development of culture and civilization is, on the one hand, an acquisitive and subjective matter, and on the other hand, it is a genetic and objective matter. Now the question is, how compatible are these two approaches and how much does each of them contribute to the development of culture and civilization? To answer this question, we show with a critical method that nature and man have a contradictory nature in creating culture. In addition, the contribution of man in the development of culture is small compared to the contribution of nature.
کلیدواژه‌ها [English]
- nature
- ethics
- culture
- civilization
- genetic approach
- acquisitive approach
)
ارسال نظر در مورد این مقاله