نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

• مصطفی عابدی جیغه ¹
• محسن باقرزاده مشکی باف ²

¹ دانش آموخته دکترای فلسفه از دانشگاه تبریز

² استادیار گروه فلسفه دانشگاه کردستان

چکیده

برخی از مکاتیب فکری و فلسفی مناسبات انسانی و قلمرو سیاست را ذیل طبیعت و نظام افلاک توضیح داده‌اند. در این تصور با ارائه فهمی کاملا انفعالی از موقعیت انسان در هستی و در برابر طبیعت، امور انسانی به ویژه قلمرو سیاسی با منطق تقدیرگرایی و اوضاع طبیعی و فلکی امکان‌پذیر شده است. در مقابل برخی از فلاسفه به ویژه سهروردی با تصور فوق مخالفت کرده و کوشیده‌اند با ارائه تصویری فعال و خلاق از آدمی در نظام طبیعت نه تنها قلمرو سیاست را در برابر طبیعت استقلال ببخشند، بلکه مناسبات نظام طبیعت را با منطق قلمرو سیاست ترمیم ساخته و تکامل دهند. نگارنده در این مقاله می‌کوشد با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به موضع سهروردی دراین‌‌باره بپردازد. به همین منظور ابتدا توصیف سهروردی از وضعیت نخستین که در آن طبیعت فلکی و استیلای تقدیر ویژگی بنیادی است ارائه شده و سعی می‌شود با استفاده از توصیف نظری سهروردی از چگونگی تحقق انسان مقتدر، استنتاجی عملی در قلمرو سیاست صورت پذیرد و انقلاب نظری او در باب استقلال قلمرو سیاست از طبیعت و نظام فلکی و همچنین بالاتر از آن قلمرو سیاست را به عنوان بستری برای تحولات وجودی در جهان طبیعت و طبایع فلکی تعین دهد.

کلیدواژه‌ها

• انسان
• انسان اقتداریافته
• طبیعت
• نظام افلاک
• تقدیرگرایی

موضوعات

• هستی شناسی

عنوان مقاله [English]

Rereading Suhrawardi's Theory of the Heavens; A Response to the Dominance of Nature and Fatalism over Human Relations

نویسندگان [English]

• mostafa abedi jighe ¹
• mohsen bagherzade meshkibaf ²

¹ PhD in philosophy from Tabriz University

² Assistant Professor, Department of Philosophy, University of Kurdistan

چکیده [English]

Some schools of thought and philosophy have explained human relations and the realm of politics under nature and the celestial system. In this idea, by presenting a completely passive understanding of man's position in existence and against nature, human affairs, especially the political realm, have become possible with the logic of fatalism and natural and celestial conditions. In contrast, some philosophers, especially Suhrawardi, have opposed the above idea and have tried to present an active and creative image of man in the system of nature, not only to give independence to the realm of politics against nature, but also to repair and develop the relations of the system of nature with the logic of the realm of politics. In this article, the author tries to address Suhrawardi's position on this matter using a descriptive-analytical method. For this purpose, first, Suhrawardi's description of the initial state in which celestial nature and the dominance of destiny are fundamental features is presented. An attempt is made to draw practical conclusions in the realm of politics using Suhrawardi's theoretical description of how the powerful man is realized, and his theoretical revolution regarding the independence of the realm of politics from nature and the celestial system, and also, above that, to determine the realm of politics as a platform for existential developments in the world of nature and celestial natures, is made.

کلیدواژه‌ها [English]

• Human
• Empowered Human
• Nature
• Celestial System
• Fatalism