Journal of Philosophical Investigations

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

استادیارگروه فلسفه دانشگاه تبریز

چکیده

بیش از چهار یا پتج دهه نیست که هرمنتوتیک هایدگر و گادامر مورد توجه اهل تحقیق قرار گرفته شده است؛ با این حال در طول این مدت کوتاه ما شاهد انتقادها و برخوردهای تندی نسبت به اندیشه­های هرمنیوتیکی آنها بوده­ایم. هرمینوتیک فلسفی گادامر، پس از انتظار حقیقت و روش در 1960، با نقدهای بسیار زیادی مواجه شد. یکی از حوزه­های مهمی که گادامر در آن با انتقاد مواجه شده معرفت­شناسی است. اگر چه موضوع معرفت­شناسی نقطه ثقل حقیقت و روش نیست، هرمنیوتیک وی این سوال را به ذهن متبادر می­کند که ما چه چیزی را می­توانیم بشناسیم؟ و اینکه «فهم چگونه ممکن است، نه تنها در علوم انسانی بلکه در کل تجربه بشری از عالم؟» آیا هرمنیوتیک گادامر به نسبی­انگاری می­انجامد، به خود آن چیزی که وی در نقدش بر تاریخ­نگاری به آن می­تازد؟
پاول واندولد یکی از کسانی است که اخیراً هرمنیوتیک گادامر را از منظر هرمنیوتیک سنتی مورد انتقاد قرار می­دهد. او کتابی با عنوان «رسالت مفسر: متن، معنا و گفتگو» منتشر کرده است که دو فصل نخست آن به ویژه فصل دوم با عنوان «تأویل به مثابه یک رویداد و واقعه: نقدی بر پلورالیسم انتقادی گادامر،» را به حمله به بعضی از وجوه هرمنیوتیک فلسفی گادامر اختصاص داده است. من طرح کلی کتاب او و انتقادهایش بر گادامر را آن گونه که در 62 صفحه اول آن آمده مطرح می­کنم. در نتیجه­گیری، پنج پرسش یا تناقضی در مورد تئوری تاویل واندولد را مطرح می­کنم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

On Pol Vandevelde’s "A Critique of Gadamer''s Critical Pluralism": Some Questions

نویسنده [English]

  • Alireza Azadi

Assistant Professor of Philosophy, University of Tabriz

چکیده [English]

Perhaps it is not more than four or five decades that the hermeneutics of Heidegger and Gadamer is recognized by the scholars, but during this short period, we have seen tempestuous critics and objections against their hermeneutical thoughts. Gadamer’s philosophical hermeneutics, after publication of Wahrheit und Methode in 1960, has met with many criticisms. One of the major areas in which Gadamer has sustained criticism is epistemology. Although the topic of epistemology is not the central point of TM, his hermeneutics does call to mind the question, what can we know? And “how is understanding possible, not only in the humanities but in the whole of man’s experience of the world?” Does Gadamer’s hermeneutics lead to relativism, the very thing he appears quite ardently to fight in his critique of historicism?
Pol Vandevelde1 is someone who has recently criticized Gadamer’s hermeneutics from the perspective of traditional hermeneutics. He published a book entitled: "The Task of the Interpreter: Text, Meaning, and Negotiation”. The first two chapters of this book, especially the second chapter, with the title “Interpretation as Event: A Critique of Gadamer’s Critical Pluralism,” is devoted to attacking some aspects of Gadamer’s philosophical hermeneutics. I will state the general schema of his book and his critiques of Gadamer as they have been put forward in the first 62 pages of his book. In my conclusion, I will raise five questions or contradictions in Vandeveld’s theory of interpretation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Gadamer
  • Philosophical hermeneutics
  • Vandeveld
  • The fusion of horizons
  • language
  • understanding
  • interpretation
  • Author’s Intention
  • relativism
  • Pluralism
CAPTCHA Image