Gilles Deleuze: Beyond Peirce’s Semiotics

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه هنر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات تهران

2 دانشیار گروه فلسفه علم دانشگاه آزاد اسلامی، واحدعلوم وتحقیقات تهران

چکیده

This paper studies the role of the semiotic discussions of Charles Sanders Peirce, the American philosopher and mathematician, in the formation of Deleuze’s first leading book on cinema, Cinema 1: the Movement-Image,in whichthe author surpasses Peirce’s semiotics. We will show how Deleuze creates a new form of signs in his second leading book on cinema, Cinema 2: the Time-Image. Deleuze had tried to couplethe patterns of Peirce’s semiotics in his first book with the philosophical discussions on different epochs of the classical cinema. In his second book, he tried to surpass Peirce’s semiotics, proposing patterns of new semiotics concerning modern cinema by modeling on Peirce’s semiotics. This paper attempts to propose the Peircian signs in Cinema 1: the Movement-Image and Deleuze’s modeling on the signs in Cinema 2: the Time-Image, showing that such asurpassing for Deleuze is the key point of under-standing philosophy. It helps him to reach his particular semiotics based on both Peirce semiotics and Bergson’s philosophy of time, while being completely different from them: noosign.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

ژیل دلوز: فراتر از نشانه‏شناسی پیرس

نویسندگان [English]

  • Golnaz Manteghi Fasayi 1
  • Musa Akrami 2
1 PhD Student of Philosophy of Art, Islamic Azad University, Science and Research Branch
2 Associate Professor, Faculty of Theology and Philosophy, Islamic Azad University Science and Research Branch
چکیده [English]

 این مقاله به بررسی نقش نشانه‏شناسی چارلز سندرس پیرس، فیلسوف و ریاضیدان آمریکایی، در شکل‏گیری نخستین اثر برجسته ژیل دلوز درباره سینما، یعنی سینما 1: تصویر-حرکت، می‏پردازد؛ کتابی که در آن دلوز از نشانه‏شناسی پیرس فراتر می‏رود. نگارندگان نشان خواهند داد که چگونه دلوز در دومین اثر برجسته‏اش درباره سینما، یعنی سینما2: تصویر-زمان، شکل جدیدی از نشانه‏ها را پدید می‏آورد. دلوز در نخستین کتاب خود کوشیده بود تا طرح‏های نشانه‏شناسی پیرس را با بحث‏های فلسفی درباره دوره‏های سینمای کلاسیک ترکیب کند. او در کتاب دوم کوشید تا با الگوگیری از نشانه‏شناسی پیرس طرح‏هایی از نشانه‏شناسی جدید را درباره سینمای مدرن پدید آورد و، بدین طریق، از نشانه‏شناسی پیرس گذر کند. در این مقاله، نشانه‏های پیرس در سینما 1: تصویر-حرکت و الگوگیری دلوز در سینما2: تصویر-زمان را عرضه می‏کنیم تا نشان دهیم که چنین گذری برای دلوز نکته کلیدی برای فهم فلسفه است. این کار به او کمک می‏کند تا بر پایه نشانه‏شناسی پیرس و فلسفه زمان نزد برگسون به نشانه‏شناسی ویژه خود، یعنی اندیشه-نشانه، دست یابد، در حالی که تمایز کامل خود را با آنها حفظ می‏کند.

کلیدواژه‌ها [English]

  • مقولات
  • زمان- نشانه
  • شیشه-نشانه
  • یاد-نشانه
  • رؤیا- نشانه
  • نشانه شنیداری-دیداری
  • اندیشه-نشانه.  

مراجع

Bergson, Henry (1959), Matter and Memory, trans. by Nancy Margaret Paul and W.
Scott Palmer, Garden City, N.Y.: Doubleday Anchor.
Bogue, Ronald (2003), Deleuz on Cinem, New York and London: Routledge.
Ciment, Michel (1993), Kazan par Kazan, New York: Hachtte Inc..
Colman, Felicity (2009), Film, Theory and Philosophy, The Key Thinkers, Montreal
&Kingston, Ithaca: McGill-Queen’s University Press.
Deleuze, Gilles (2003), Cinema 1: The Movement-Image, trans. H. Tomlinson and B.
Habberjam Minneapolis: University of Minnesota Press.
Deleuze, Gilles (2000), Cinema 2: The Time-Image, trans. H. Tomlinson and B.
Habberjam London: The Athlone Press.
Eisenstein, Sergei (1957), Film Form and Film Sense, trans. and ed. by Jay Leida, New
York: Meridian Books.
Look, Brandon C. (2012), “Leibniz’s Modal Metaphysics,” The Stanford Encyclopedia
of Philosophy (Fall 2012 Edition), Edward N. Zalta (ed.), URL
=<http://plato.stanford.edu/archives/fall2012/entries/leibniz-modal/>.
Marrati, Paola (2008), Gilles Deleuze, Cinema and Philosophy, Baltimore: The John
Hopkins University Press.
Misak Cheryl (2006), Cambridge Companion to Peirce, New York: Cambridge
University Press.
Nowell-Smith, Geoffrey (1997), The Oxford History of World Cinema, Oxford: Oxford
University Press.
Peirce, C. S. (1931-35), Collected Papers of Charles Sanders Peirce, vols. 1-6, edited by
Charles Hartshorne and Paul Weiss, Cambridge, Mass.: Harvard University Press.
Peirce, C. S. (1958), Collected Papers of Charles Sanders Peirce, vols. 7-8, ed. by Arthur
W. Burks, Cambridge, Mass.: Harvard University Press.
Peirce, C. S., and Victoria Welby-Gregory (Lady Welby) (1977), Semiotic and Significs:
The Correspondence between C. S. Peirce and Victoria Lady Welby, ed. by Charles S.
Hardwick with the assistance of James Cook, Bloomington and Indianapolis:
Indiana University Press.
Short, T.L. (2007) Peirce’s Theory of Signs, New York: Cambridge University Press.
ارسال نظر در مورد این مقاله
CAPTCHA Image
مجله پژوهش های فلسفی
دوره 6، شماره 11 - شماره پیاپی 11
مقالات
آبان 1391
صفحه 1-37

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار