Assaying Vandevelde’s Approach to Gadamer

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه فلسفه دانشگاه تبریز

چکیده

 


The purpose of this paper is to look at four important aspects of Vandevelde’s criticisms of Gadamer. First is his position on Gadamer’s claim that his hermeneutics is a “philosophical hermeneutics” and not a methodology. Second is Vandevelde’s view of interpretation as necessarily going back to the author’s intention, and the status of the “mental state” of the author. Is it relevant to interpretation? Is it really accessible? Gadamer, because of his roots in Heidegger, offers a hermeneutics altogether free of intentionality. Third, while Vandevelde sees interpretation as an act of man, Gadamer sees understanding as an event that happens to the interpreter in which he or she participates. Finally, we shall consider the fundamentally different views of language in the two thinkers and the effect of this on their two views of interpretation. In this we find the basis for the many contrasts between the approaches of Vandevelde and Gadamer to interpretation]
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

ارزیابی رویکرد واندولد به گادامر

نویسنده [English]

  • Alireza Azadi
Assistant Professor of Philosophy, University of Tabriz
چکیده [English]

هدف این مقاله توجه به چهار وجه مهم انتقادهای واندولد بر گادامر است. نخست، موضع او در برابر این ادعای گادامر است که هرمنیوتیک گادامر «هرمنیوتیک فلسفی» است و نه یک روش‏شناسی. دوم، نظر واندولد در مورد تفسیر به‏مثابه بازگشت ضروری به نیّت مولف است و به «چگونگی حالت ذهنی مولف». آیا تفسیر مناسب همین است؟ و آیا قابل حصول است؟ گادامر به جهت ریشه‏داشتن در اندیشه هایدگر، هرمنیوتیکی را ارایه می‏دهد که روی‏هم‏رفته عاری از قصدیّت است. سوم، در حالی که واندولد تفسیر را به‏مثابه فعل انسان می‏بیند، گادامر آن را واقعه‏ای می‏داند که برای مفسّر اتفاق می‏افتد؛ حادثه‏ای که او در آن مشارکت دارد. در نهایت،در این مقاله دیدگاه‏های اساساً متفاوت دو متفکر در باب زبان و تأثیری که این دو دیدگاه متفاوت در تفسیر دارند مورد بررسی و مداقه قرار می‏گیرد. در این بررسی و مداقه، مبنایی برای تفاوت‏های بسیار موجود میان واندولد و گادامر در مورد تفسیر آشکار می‏شود.


کلیدواژه‌ها [English]

  •   گادامر
  • واندولد
  • نیّت مولف
  • فهم به عناون یک فعل یا حادثه
  • زبان

مراجع

Bleicher, Josef. 1980. Contemporary Hermeneutics: Hermeneutics as Method, Philosophy, and
Critique, Routledge Kegan Paul.
Gadamer, Hans-Georg. 1990. Truth and Method. 2nd edition, revised. Translated and revised by
Joel Weinsheimer and Donald G. Marshall. New York: Crossroad Pub. Corp.
Hirsch, E.D. 1967. Validity in Interpretation; New Haven: Yale University Press.
Hoy, David Couzens. 1978. The Critical Circle: Literature, History, and Philosophical
Hermeneutics. Berkeley: University of California Press.
Palmer, Richard E. 1969. Hermeneutics: Interpretation Theory in Schleiermacher, Dilthey,
Heidegger, and Gadamer. Illinois: Northwestern University Press.
Vandevelde, Pol. 2005. “The Task of the Interpreter: Text, Meaning, and Negotiation,” University
of Pittesburgh Press.
Weinsheimer, Joel. 1991. Philosophical Hermeneutics and Literary Theory. Yale University.
Weinsheimer, Joel. 1988. Gadamer's Hermeneutics: A Reading of Truth and Method, Yale
University
ارسال نظر در مورد این مقاله
CAPTCHA Image
مجله پژوهش های فلسفی
دوره 6، شماره 11 - شماره پیاپی 11
مقالات
آبان 1391
صفحه 39-52

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار