نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده
دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
چکیده
One of the most important debates in Islamic ethics is the place of humanethics and its priority or posteriority in relation to the jurisprudence which deals with acts of worship. Given the diverse approaches towards Islam, there are different ideas on thisproblem. Some Muslims overlook human principles in the name of religion in their approach to Islam. Some others try to interpret Islam in such a way as not to contradict the principles of human ethics. In spite of some Muslim scholars’ view on the priority of jurisprudence over the ethics, this articleis a try, by appealing to certain Islamic evidence, atshowing thepriorityof ethicsover the jurisprudence and insisting on the importance and even the dominance of human ethics and intrinsic value of human beingin Islamic ethics. And it will conclude that according to the Islamic teachings, one can eitherhavehuman dignity and at the same time not bea Muslim,or bea Muslimand at the same time lack human dignity. So, neithersuperficial Islam necessarily leads tohonor nor does not being a Muslim repudiate honor, and what is emphasized in Islam is that human dignity is included in Islam and a real Muslim tries to earn it.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
اخلاق اسلامی و ارزش ذاتی انسان
نویسنده [English]
- Abdourrazzaq Hesamifar
Associate Professor, Department of Philosophy, Imam Khomeini International University
چکیده [English]
یکی از مهمترین مباحث در اخلاق اسلامی منزلت اخلاق انسانی و تقدم یا تأخر آن بر فقه است که به اعمال عبادی میپردازد. رویکردهای گوناگون به اسلام آرای متفاوتی را در باب این مسأله پدید آورده است. بعضی از مسلمانان در رویکرد خود به اسلام، به نام دین، اصول انسانی را زیر پا میگذارند و برخی دیگر میکوشند اسلام را به گونهای تفسیر کنند که با اصول اخلاق انسانی در تعارض نباشد. در این مقاله تلاش میشود تا، برخلاف نظر برخی از محققان مسلمان که قایل به تقدم فقه بر اخلاقاند، با توسل به برخی شواهد خاص اسلامی، تقدم اخلاق بر فقه نشان داده شود و بر اهمیت و بلکه تفوق اخلاق انسانی و ارزش ذاتی انسان در اخلاق اسلامی تأکید گردد. نویسنده در مقاله نتیجه میگیرد که بر طبق آموزههای اسلام شخص میتواند کرامت انسانی داشته باشد و در عین حال مسلمان نباشد یا مسلمان باشد و در عین حال فاقد کرامت انسانی باشد. بنابراین، نه اسلام ظاهری لزوماً شرافت میآورد و نه مسلمان نبودن مانع شرافت میشود و تأکید اسلام بر این است که اسلام در خود کرامت انسانی را دارد و مسلمان واقعی میکوشد بدان نایل شود.
کلیدواژهها [English]
- : اخلاق
- اخلاق دینی
- اخلاق انسانی
- اخلاق اسلامی
- دینداری
- اخلاق غیر دینی
- کرامت انسانی
Islam with a life of the Prophet. London: Christophers.
Donaldson, Dwight M. 1953. Studies in Muslim Ethics. London: S.P.C.K.
Fakhry, Majid. 1994. Ethical Theories in Islam. Leiden, New York, Koln: E.J. Brill.
Ghazzali, Abu Hamed. 1991. Kimya-yi Sa‘adat (Alchemy of Happiness), ed. Ahmad
Aram. Tehran: Mohammed and Ganjineh.
Goodman, Lenn E. 2003. Islamic Humanism. Oxford: Oxford University Press.
Imam ‘Ali. 1991. Nahj al-balaghah, ed. Sayyid Jafar Shahidi. Tehran: Entesharat va
Amuzeshe Enqlab Eslami.
Naraqi, Mulla Mahdi. 1991. ‘Ilm -i akhlaq-i Islami (The Science of Islamic Ethics), A
translation of Jame- al Saadat, trans. Jalal al-Din Mujtabavi, 3 vols. Tehran:
Hekmat.
Nasr, Seyyed Hossein. 1975. Islam and Plight of Modern Man. London and New York:
Longman.
____. 1981. Islamic Life and Thought. London: George Allen and Unwin LTD.
____. 2002. The Heart of Islam: Enduring Values for Humanity. New York:
HarperCollins Publishers.
_____. 2003. Islam: Religion, History, and Civilization. San Francisco:
HarperSanFrancisco.
The Message of the Quran: The Full Account of the Revealed Arabic Text Accompanied
by Parallel Transliteration. 2008. Translated and explained by Muhammad Asad.
Bristol: The Book Foundation.
Singer, Peter (ed.). 1994. A Companion to Ethics. Oxford: Blackwell.
Smart, Ninian. 1995. The World’s Religions,.London: Cambridge University Press.
Tusi, Nasir al-Din. 1994. Akhlaq-i nasiri (The Nasirian Ethics), ed. Mojtaba Minovi &
‘Alireza Heydari. Tehran: Kharazmi
ارسال نظر در مورد این مقاله