هنر در نگاه هگل تنها دست آفریده ای تزئینی نیست. هنر مقدمه ای است به رهایی. امروزه فلسفه هگل را جایگزینی برای بسیاری از مواضع مسئله آفرین و در عین حال منسوخ دوره های گذشته می دانند، هگل آثار هنری را با عناصر کلیدی فلسفه خود از قبیل:»مطلق«، »آزادی« و »آگاهی« تفسیر وتبیین می کند.هگل تاریخ تحول هنر را به سه دوره نمادین، کلاسیک و رمانتیک تقسیم می کند .نمونه اصلی هنر نمادین، معماری نمادین است که مستقل محسوب می شود ولی هگل از معماری کالسیک و معماری رمانتیک نیز یاد می کند که در واقع معماری را به خدمت هنری از نوع دیگر در می آورند و مستقل محسوب نمی شوند.مطلق در فرآیند دیالکتیکی آزادی-خودآگاهی خود سه مرحله را طی می کند : هنر، دین و فلسفه. هنر به مثابه نخستین گام این تثلیث رهایی، مطلق را بی واسطه با امر محسوس رو در رو می کند. این کار ضرورتی منطقی است و راه را برای خودآگاهی نهایی روح باز می کند. از این رو زیبایی ارزشی شناخت شناسانه می یابد. این نوع نگاه به امر زیبا یا زیبایی همچون پدیده ای شناخت شناسانه در تاریخ فلسفه بی همتاست. زیبایی ارزشی برابر با آگاهی می یابد. یا دستکم به عنوان پیش نیاز آگاهی تلقی می شود.
The Historical study and gradual change of Art with the emphasis on theory of End of Art in Hegel's Thought(2th.Ed)
نویسندگان [English]
Ali Shekarkhar
student
چکیده [English]
In Hegel’s view art is not just an artistic creation. Art is an introduction to liberation. Today, Hegel's philosophy is a substitute for many challenging issues, and also an obsolete for past points, Hegel interprets works of art with key elements of his philosophy such as "absolute", "freedom" and "consciousness." Hegel divides the history of the transformation of art into three periods of symbolic, classical, and romanticism. But Hegel also mentions classical architecture and romantic architecture, which in fact transforms architecture into an artistic service which come from other types and are not considered independent. This paper examines art and architecture in Hegelian thought and explains the types of art and architecture and their meanings in the eyes of this philosopher. Absolutely undergoes three steps in the process of self-consciousness-art, religion, and philosophy. Art, as the first step of this Trinity, brings absolute liberty directly into the sensible thing. This is a logical necessity and opens the way for ultimate self-awareness of the soul. Hence, epistemic beauty is worthwhile. This view towards beauty or a beautiful issue is an epistemological phenomenon and unmatched in the history of philosophy. The beauty of value is equal to consciousness. Or at least as a prerequisite for knowledge.
ابتدای صفحه