Journal of Philosophical Investigations

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی، دانشگاه تهران، ایران.

2 دانشیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی، دانشگاه تهران، ایران.

چکیده

عموم دین‎پژوهان گاهی شانتپیه دلاسوسایه را بنیانگذار پدیدارشناسی دین می‎دانند. این پژوهش نخست به ‎تبیین دیدگاه شانتپیه درباره پدیدارشناسی دین می‎پردازد و ضمن تحلیل پدیدارشناسی دین شانتپیه که در میانۀ فلسفۀ دین و تاریخ دین قرار دارد، بر این باور است نقدی که عموماً بر پدیدارشناسی دین شانتپیه شده است، خود قابل نقد است. مهم‎ترین ‎نقد بر پدیدارشناسی دین شانتپیه این است‎‎که او به ‎ذات پدیدارها و ماهیت دین نپرداخت و پدیدارشناسی او از جهت رده‎بندی پدیده‎ها و با نگاه غیرتاریخی است. این مقاله با تعمق در اندیشه‎های شانتپیه اثبات می‎کند که اینگونه نیست که شانتپیه مطلقاً به ‎ماهیت دین اعتنایی نداشت بلکه او به ‎ماهیت دین به ‎شکل معینی توجه دارد و برخلاف نقدهایی که به ‎او وارد می‎شود که مدعی است پدیدارشناسی وی توصیفی صرف می‎باشد، در حقیقت شانتپیه دو جنبۀ اساسی ادیان یعنی ذات و ظهورات آن‎را مطالعه کرده است. این جستار این نقد را مورد کنکاش قرار داده و سپس آن را ارزیابی می‎کند و در نهایت تمییز می‎دهد ‎که منتقدان، پدیدارشناسی دین شانتپیه را با توجه به ‎پدیدارشناسی فلسفی هوسرل می‎سنجند؛ در حالی‎که شانتپیه با تأکید بر پدیدارهای آیینی درصدد شناخت ماهیت دین و در چشم‎اندازی شامل، درک امر قدسی به ‎مثابۀ گوهر ادیان است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Study of Chantepie’s Phenomenology of Religion and the Evaluation of its Critics

نویسندگان [English]

  • Susan Anjom-e Rouz 1
  • Ghorban Elmi 2

1 Assistant Professor of Comparative Religions and Mysticism Department, University of Tehran, Iran.

2 Associate Professor of Comparative Religions and Mysticism Department, University of Tehran, Iran.

چکیده [English]

Most of scientists of religion sometimes consider Chantepie de la Saussaye to be the founder of the phenomenology of religion. This study first explains Chantepie's view of the phenomenology of religion, and while analyzing the phenomenology of Chantepie's religion, which lies between the philosophy of religion and the history of religion, believes that the critique of the phenomenology of Chantepie's religion in general is self-critical. The most important critique of Chantepie's phenomenology of religion is that it did not deal with the essence of phenomena and the nature of religion. His phenomenology is the classification of phenomena with a non-historical perspective. By reflecting on Chantepie’s ideas, this article proves that Chantepie pays attention to the special nature of religion. Contrary to the criticisms leveled at him that his phenomenology is merely descriptive, Chantepie has in fact studied two basic aspects of religion, namely its essence and manifestations. This paper explores and then evaluates this critique, and finally distinguishes that critics measure Chantepie's phenomenology of religion in terms of Husserl's philosophical phenomenology; while Chantepie, by emphasizing ritual phenomena, seeks to understand the nature of religion and the sacred as the essence of religions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chantepie de la Saussaye
  • science of religion
  • phenomenology of religion
  • the essence and manifestations of religion
  • the Holy
Allen, D. (1987). Phenomenology of Religion, The Encyclopedia of Religion, Vol. 11, Macmillan Publishing.
Antes, P.; Geertz, A. W. & Warne, R. R. (Ed) (2004). New Approaches to the Study of Religion, Vol. 1, Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, D-10785.
Asmussen, J. P. (1987). Lehman Edvard, Encyclopedia of Religion, Vol. 8, 2nd 000ed, Gale.
Bouquet, A. C. (1973). Comparative Religion, Pelican.
Bowker, J. (1997). The Oxford Dictionary of World Religion, Oxford University Press.
Chantepie de la Saussaye, P. D. (1891), Manual of the Science of Religion, Longmans.
Chantepie de la Saussaye, P. D. (1902). The Religion of the Teutons, Ginn.
Chantepie de la Saussaye, P. D. (1998). Methodologische bijdrage; on this dissertation see particularly J. G. Platvoet, Close Harmonies. The Science of Religion in Dutch Duplex Ordo Theology, 1860–1960, in: Numen 45.
Eliadeh, M. (1996). Religious Studies, translated by B. Khorramshahi, Institute of Humanities and Cultural Studies. (in persian)
Elmi, Gh. (1998). An introduction to the religious theory of Rudolf Otto based on the book of the concept of the sacred, Essays and Reviews, 64, 89-101. (In persian)
Erricker, C. (1999). Phenomenological Approaches to the Study of Religion, edited by P. Connolly, Continuum.
James, G. A. (1995). Interpreting Religion: the phenomenological approaches of Pierre Daniel Chantepie, W. Brede Kristensen, and Gerardus van der Leeuw, The Catholic University of America Press.
Jones, L. (1954). Encylopedia of Religion, 2nd ed, Thomson Gale.
Khatami, M. (2012). Religion Phenomenology: Contexts, Qabasat, 8(27), 93-104. (In persian)
Pals, D. (2005). Seven Theories about Religion, translated by M. A. Bakhtiari, Imam Khomeini Educational and Research Institute. (In persian)
Riba, T. (2010). The Origin, Nature and Future of the Phenomenology of Religion, translated by A. Moslemi, Book of Month: Religion, 158, 10-28. (in persian)
Ryba, T. (2001). Comparative Religion, Taxonomies and 19th century Philosophies of Science: Chantepie de la Saussaye and Tiele, Numen, 48(3), Brill.
Ryba, T. (2017). Phenomenology of Religion, The Blackwell Companion to the Study of Religion, edited by Robert A. Segal, Chapter 5.
Schmidt, R. (1967). Husserl's Transcendental-Phenomenological Interpretation, translated by Z. Mowahed, Farhang (Philosophy) Quarterly (1996), 18, 27-37. (In persian)
Sharpe, E. J. (1986). The Phenomenology of Religion, Comparative Religion: A History, Open Court.
Smith, D. W. (2007). Husserl, Routledge.
Spiegelberg, H. (2011). The Phenomenological Movement: A Historical Introduction, translated by Masoud Olia, Minou-ye Kherad. (In persian)
Waardenburg, J. (1973). Classical Approaches to the Study of Religion, Mouton & Co. N.V.
Waardenburg, J. (1987). Chantepie de la Saussaye, P. D., Encyclopedia of Religion, Vol. 3, 2nd ed., Gale.
CAPTCHA Image