نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

• مهدی کرد نوغانی

دانشجوی دکتری فلسفه هنر، دانشگاه بوعلی سینا همدان

چکیده

مسئله‌ی اراده در فلسفه‌ی هایدگر حائز اهمیت فراوانی است. این مسئله را می‌توان از هستی و زمان تا آثار متأخر هایدگر دنبال کرد. به نظر می‌رسد علیرغم نقد هایدگر بر سوبژکتیویسم و تفکر مبتنی بر تمثل، که نام‌های دیگری برای اراده هستند، وی تا زمان طرح اصطلاح پیچیده‌ی گلسنهایت نتوانست به طور اساسی از اراده فاصله بگیرد. پیش از به پیش کشیدن این اصطلاح، فلسفه‌ی هایدگر به طور کامل از اراده عاری نیست و اراده در تصمیم‌های دازاین (در هستی و زمان) و یا به عنوان اراده‌ای ترانساندانتال (در آثار 1929-1928) که هر اراده‌ای را ممکن می‌سازد، نهفته است. پس از این دو دوره، همدلی هایدگر با هیتلر سبب می‌شود که هایدگر نوعی اراده‌گرایی جمعی را طرح کند که هر فردی باید اراده‌ی خود را در راه آن قربانی کند. پس از این سه دوره، هایدگر در مواجهه با نیچه از اراده روی بر می‌گرداند. نیچه به عنوان متفکری در پایان متافیزیک غرب و قله‌ی بحث از اراده، هایدگر را متوجه آن می‌کند که وجود در دوران مدرن همان اراده است که نهایتا در قالب تفکر تکنولوژیک به صورت "اراده به اراده" درآمده است. اگر نیچه مسئله را برای هایدگر مشخص می‌کند، این اکهارت است که شروعی را برای پاسخ به این مسئله نشان می-دهد. این مقاله به روشن کردن این موضوعات می‌پردازد: منظور از دامنه‌ی اراده چیست؟، نسبت گلسنهایت با کنش و انفعال، نسبت اراده و پرسش از وجود و نسبت هایدگر با عرفان مسیحی اکهارت.

کلیدواژه‌ها

• هایدگر
• اراده
• وجود
• نفی اراده
• گلسنهایت
• کنش
• انفعال

عنوان مقاله [English]

Gelassenheit and the problem of the will in heidegger's philosophy

نویسنده [English]

• Mahdi Kord Noghani

PhD Candidate of Philosophy of Art, Bu Ali Sina University of Hamedan

چکیده [English]

In Heidegger’s philosophy, the problem of “will” is crucially significant. Indeed, this problem can be traced from Being and Time to Heidegger’s later works. It seems that despite Heidegger’s criticism of subjectivism and representational thinking, which are different names for will, he couldn’t stay away from will absolutely until invoking the complicated term “Gelassenheit”. Prior to invoking this term, Heidegger’s philosophy is not utterly devoid of “will” and one might find it in decisions of Dasein (Being and Time) or as a transcendental will in 1928-1929 works which makes every will possible. After these two periods, Heidegger’s alliance with National Socialism leads his thought to developing a political voluntarism, in which every individual must sacrifice his will in favor of will of the Volk. After these three periods, Heidegger’s confrontation with Neitzsche leads him to turn away from the will. Nietzsche as a thinker in “the end of metaphysics” and whom his philosophy is the culmination of this issue, shows him that Being in modern epochs has been revealed as “will” and eventually as the technological “will to will”. If Nietzsche characterizes the problem for Heidegger, that is Eckhart that suggests him a starting point for the solution. This article attempts to elucidate these issues: what is the “domain of the will”, relation between Gelassenheit and action/passivity, relation between the will and “question of the Being”, and finally Heidegger’s relation to Eckhart’s christian mysticism.

کلیدواژه‌ها [English]

• Heidegger
• Being
• will
• Non-willing
• Gelassenheit
• action
• passivity