نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه فلسفه دانشگاه تبریز
چکیده
ابنعربی بر مبنای وحدت وجود، تعریف صوفیان از توبه را نقادی کرده است. از نظر وی هر فعلی از هر موجود ـ اگرچه خطا محسوب گردد ـ فعل خداست. نسبت دادن افعال به غیر خدا خطا است و باید از آن توبه کرد. از آنجا که فاعل حقیقی خداست، توبه به معنای مشهور شرک خفی است؛ زیرا لازمة آن فرض وجود گناه ـ یعنی فعل انسان ـ است که مقتضای اثبات هستی انسان در مقابل هستی خداست. پس توبة حقیقی، برائت جستن از استقلال در هستی و استقلال در فعل است. تائب حقیقی کسی است که رجوع وجودی عالم به حق تعالی را درک کند اگرچه خود در حال مخالفت امر الهی باشد. یکی از اسماء الهی «توّاب» است و چون هر یک از اسماء الهی اقتضای مظهری دارد و حقتعالی در دنیا و آخرت دارای این اسماء است، عارف بالله دائماً تائب است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
An Ontological Approach To The Repentance in Ibn-e Arabi's Mysticism
نویسنده [English]
- Morteza Shajari
چکیده [English]
According to his theory of the unity of the existence, Ibn¾ e Arabi has criticized the Sufi's definition of repentance. For him every act of each existence ¾ although regarded as an error¾is God's act. Attributing the acts to every one other than God is an error and we must repent of it. Since God is the true agent, repentance in its ordinary sense is a hidden polytheism; for it requires that we presuppose the existence of the sin¾i.e. act of man¾and it requires in turn thee stablishment of existence for man in opposition to the existence of God. So the true repentance is avoiding from independence in existence and in act. The true repentant is the man who grasps the existential return of the world to God, ever though such a person is active against God's commends. Of God's Names, one is the Acceptor of repentance; and since every name of God has an external manifestation, and God has these Names in this and other world, the man who knows God (i.e. the mystic) is a repentant for ever.
کلیدواژه‌ها [English]
- Repentance
- Avoiding the repentance
- Sin
- Regret
- Unity of the existence
)
ارسال نظر در مورد این مقاله