Journal of Philosophical Investigations

Document Type : Research Paper

Author

Assistant professor of philosophy, University of Tabriz

Abstract

تحلیل استراوسن نوعی «تحلیل زبانی پیوندگرا» است. او بر پایه این نوع تحلیل به گستره وسیعی از مفاهیم یا تصورات دست می‏یابد که از جمله آنها پاره‏ای مفاهیم یا سنخ-مفهوم‏های بنیادی،کلی و جامعی است که نه تنها پیشانظری یا غیرتاریخی­اند بلکه در معیت هم به یک چارچوب ساختاری شکل می‏دهند که معرفت‏شناسی، هستی‏شناسی و منطق در آن ممکن می‏شوند. او با این مبنا به این نتیجه می‏رسد که معرفت‏شناسی، هستی‏شناسی و منطق یک سه­گانی یا سه وجه یک پژوهش واحدند و می‏توان این وحدت را از طریق عملکرد بنیادی زبان به خوبی نشان داد. در این مقاله،ابتدا خطوط بسط این اندیشه فلسفی سه­گانی ترسیم و چندوچون عملکرد بنیادی زبان (که حلقه رابط این وحدت است) تبیین می‏گردد و،از این رهگذر، نشان داده می‏شود که استراوسن تنها با تحلیل زبانی پیوندگرا می‏تواند میان معرفت‏شناسی، هستی‏شناسی و منطق وحدت ایجاد کند.

Keywords

Avramides, Anita. (2001). Other Minds. USA & Canada: Routledge.
Hacker, P.M.S. (1998). ‘Analytic Philosophy: What, Whence, and Whither?’ In Biletzki, Anat &
Matar, Anat (eds.) The Story of Analytic Philosophy. London & New York: Routledge. Pp. 3-34
Kant, Immanuel. (1964). Critique of Pure Reason. Trans. N. Kemp Smith. London: Macmillan.
Kaplan, David. (1970). ‘What is Russell’s Theory of Descriptions?’ In Yourgrau and Beck (eds.)
Physics, Logic and History. New York: Plenum Press.
Moore, G. E. (1955). ‘Wittgenstein’s Lectures in 1930-33’, Mind. vol. LXIV: 13-14.
Ramsey, F. P. (2007). Foundations of Mathematics. London & New York: VDM Publishing.
Russell, Bertrand. (1905). ‘On Denoting’. Mind. vol. 14: 479-93.
Schlick, Moritz. (1949). ‘Meaning and Verification.’ In Feigl & Sellars (eds.) Reading in
Philosophical Analysis. Hardcover: Ridgeview Pub Co.
Senderowicz, Yaron M. (2005). The Coherence of Kant’s Transcendental Idealism. Netherlands:
Springer.
Snowdon, P. F. (2001). ‘P.F. Strawson’. In A.P. Martinich & David Sosa (eds.) Blackwell
Companions to Philosophy: A Companion to Analytic Philosophy. Blackwell Publishers Ltd.
Strawson, P.F. (1950). ‘On Referring’. Mind. New Series, vol. 59 (no. 235).
Strawson, P.F. (1952). Introduction to Logical Theory. London: Methuen.
Strawson, P.F. (1959). Individuals: An Essay in Descriptive Metaphysics. London & New York:
Routledge.
Strawson, P.F. (1966). The Bounds of Sense: An Essay on Kant’s Critique of Pure Reason. London
& New York: Routledge.
Strawson, P. F. (1974a). ‘Self, Mind and Body’. Common Factor. vol. 4. Reprinted in FR.
Strawson, P. F. (1974b). Subject and Predicate in Logic and Grammar. London: Methuen.
Strawson, P. F. (1985). Skepticism and Naturalism: Some Varieties. London: Methuen.
Strawson, P. F. (1992). Analysis and Metaphysics: An Introduction to Philosophy. Oxford:
Oxford University Press.
Stroud, Barry. (2000). Understanding Human Knowledge: Philosophical Essays. New York:
Oxford University Press.
Sultana, Mark. (2006). Self Deception & Akrasia: A Comparative Conceptual Analysis. Room:
E.P.U.G.
CAPTCHA Image