مجله پژوهش های فلسفی

رورتی مدعی است متافیزیکدانان و عالمان دین با تفکیک حوزه عمومی(سیاست) از حوزه ‌خصوصی(دین) همرأی و متفقالقولاند. درحالیکه متافیزیکدانان درصدند این هدف را با کشف ذات عمومی و خصوصی دریابند، ... بیشتر رورتی مدعی است متافیزیکدانان و عالمان دین با تفکیک حوزه عمومی(سیاست) از حوزه ‌خصوصی(دین) همرأی و متفقالقولاند. درحالیکه متافیزیکدانان درصدند این هدف را با کشف ذات عمومی و خصوصی دریابند، نظریهپردازان تلاش میکنند این کار را با اولویتدهی عمومی به جای خصوصی و یا برعکس انجام دهند؛ اما رورتی با ایجاد خط انشقاقی بین حوزه خصوصی و حوزه عمومی مدعی است حوزه سیاست نیازی ندارد مبانی خود را از معیارهای فردی حوزه خصوصی که دین نیز بدان تعلق دارد کسب نماید. وی محوریت حقیقت با مشی معرفتی و دینی را از صحنه اندیشه برمیدارد و به جای آن گفتگو (همبستگی با«ما»های مختلف) را مینشاند که در آن هیچ عضوی بنیادیتر از دیگری نیست و هیچ عضوی مجاز به قضاوت در خصوص صلاحیت دیگری نیست. به زعم رورتی استدلالهای دینی به مثابه شناختی محدود، نگریسته میشود که غیرقابل مذاکره است و به مثابه یک متوقفکننده گفتگو عمل میکند. اینجاست که دین نه تنها طریقی برای رد مرجعیت بقیه جهان میشود بلکه همچون طریقی جهت انسداد اراده توافق بین انسانها عمل میکند. فرض ما این است دیدگاه رورتی در مورد دین که مبتنی بر نظریه تقدم سیاست بر دین است با ایده‌آلش در باب جامعهای که هم نخبگان کثرتگرایی دینی برایش اهمیت دارد و هم حفظ همبستگی سیاسی، متناقض است.

مجله پژوهش های فلسفی

مقالات آماده انتشار

شماره جاری

دوره 18 (1403)

دوره 17 (1402)

دوره 16 (1401)

دوره 15 (1400)

دوره 14 (1399)

دوره 13 (1398)

دوره 12 (1397)

دوره 11 (1396)

دوره 10 (1395)

دوره 9 (1394)

دوره 8 (1393)

دوره 7 (1392)

دوره 6 (1391)

دوره 5 (1390)

دوره 4 (1389)

دوره 3 (1388)

دوره 2 (1387)

دوره 1 (1386)

کلیدواژه‌ها = حوزه‌ خصوصی

تأملی بر مدعای رورتی در خصوص دین: دین به مثابه توقف‌کننده گفتگو

چکیده