Document Type : Research Paper
Author
Professor of philosophy, Universiry of Tabriz
Abstract
یکی از مهمترین مباحث در اخلاق اسلامی منزلت اخلاق انسانی و تقدم یا تأخر آن بر فقه است که به اعمال عبادی میپردازد. رویکردهای گوناگون به اسلام آرای متفاوتی را در باب این مسأله پدید آورده است. بعضی از مسلمانان در رویکرد خود به اسلام، به نام دین، اصول انسانی را زیر پا میگذارند و برخی دیگر میکوشند اسلام را به گونهای تفسیر کنند که با اصول اخلاق انسانی در تعارض نباشد. در این مقاله تلاش میشود تا، برخلاف نظر برخی از محققان مسلمان که قایل به تقدم فقه بر اخلاقاند، با توسل به برخی شواهد خاص اسلامی، تقدم اخلاق بر فقه نشان داده شود و بر اهمیت و بلکه تفوق اخلاق انسانی و ارزش ذاتی انسان در اخلاق اسلامی تأکید گردد. نویسنده در مقاله نتیجه میگیرد که بر طبق آموزههای اسلام شخص میتواند کرامت انسانی داشته باشد و در عین حال مسلمان نباشد یا مسلمان باشد و در عین حال فاقد کرامت انسانی باشد. بنابراین، نه اسلام ظاهری لزوماً شرافت میآورد و نه مسلمان نبودن مانع شرافت میشود و تأکید اسلام بر این است که اسلام در خود کرامت انسانی را دارد و مسلمان واقعی میکوشد بدان نایل شود.
Keywords
Send comment about this article